Forum Ogrodnicze Oaza

Trzy ostatnie dni spędziłam na działce, póki co był to najzimniejszy weekend tej jesieni . Uszkodzeń mrozowych nie zaobserwowałam, bo chyba nie było czego uszkadzać . Posadziłam tulipany, grabiłam liście, przesiewałam kompost, znowu grabiłam liście . Bonica kwitnie w najlepsze, RdR w pąkach, a... i zakwitły dwie nowe chryzantemy . Nuudy .

Ewa, cieszę się, że paprotki nie zrobiły wstydu, bo były trochę wymęczone . Hortensja poradziła sobie w tę suszę?
Siberio, na tych fotkach nie znajdziesz grzybów . Dopiero w ten weekend był wysyp... krowiaków . Koźlarzy i maślaków było na działce kilkanaście .
Śpiworek kicia dostała od Dyzia, bo on woli kartony .
Ewa-Nowinko, masz rację bez zaplecza nie byłoby ogrodu. Życzę nam długiej ciepłej jesieni .

Szkoda było grabić ten złoty dywan



Bonica





z Polish Spirit



Rose de Resht



Polar Bear najdłużej trzyma formę



żurawka Southern Comfort














Trzcinnik



Aster płożący





siewka dębu

Ależ fajna muchorkowa rabatka

Kasiu, złoty dywan połyskujący w październikowym słońcu ujął mnie niezmiernie!
Widzę, że róże też się nie poddają niskim temperaturom... ach, ta żelazna Bonica! Super po prostu.

Kolejne dni mają być bardzo ładne, a potem... nie wiadomo!

Wiesiu, wyrosły nie pytając o zgodę . Dodałam jeszcze fotkę siewki dębu, powinien być czerwony .
Aga, fotka tego w pełni nie oddaje, ale liście rzeczywiście błyszczały . O ile mnie pamięć nie myli, to ostatnie dwie jesienie były długie i ciepłe. Oby słońca, jak najdłużej.

Liczę na to, że tegoroczna jesień także będzie ciepła i długa, aż do gwiazdki!

Kasiu ,a mnie dębowe liście całkiem zasypały .Teraz te dywany pięknie wyglądają ,ale potem to już tylko kłopot .Twoje ,to się chociaż na kompost nadają .Moje dziś też pięknie wyglądały ,bo świeciło słońce ,a wtedy cały ogród wygląda nieziemsko .

katja wrote:
Prezentuje się ładnie . Ja posadziłam u siebie kilka siewek i widzę, że każdy przebarwia się inaczej , kolejne chyba będę kopać już przebarwione, by wybrać najładniejsze

Ależ ten aster płożący zarąbisty jest No, ale i potrzebuje odpowiedniego miejsca do wyeksponowania

Kasiu, Twój ogród zachwyca o każdej porze roku swoją naturalnością, sielskością, klimatem...chyba nie umiałabym zdecydować, która odsłona najbardziej mi się podoba... każda jest cudowna

Aga, zima odwołana aż do gwiazdki .
Ewa, chyba rzeczywiście wolę liście brzozowe, ale w rugosie znalazłam siewki dębu z czerwonymi liśćmi
Wiesiu, czerwone siewki znalazłam dwie, póki co zostawiłam je w spokoju .
Siberio, co to dla Ciebie murek zrobić , kamieni Ci zostało, widziałam.
Moniko, witaj . Dziękuję za miły wpis Dla Ciebie na powitanie wrześniowe fotki z nie całkiem gotowej rabaty ze sporobolusami i śmiałkami.

Przyszłam z rewizytą.
Obejrzałam wszystko od początku.
Ogród bardzo się zmienił od kiedy zaczęłaś go pokazywać. Bardzo podoba mi się rabata z ostróżkami.
No i zakochałam się w Twoim Kocie rudzielcu.
Fajnie, że zaopiekowałas się czarnulką i jej synkiem.
Co stało się z braćmi? No co zrobisz z nimi przez zimę?

Gosiu, miło, że poświęciłaś czas na mój watek . Ten rudzielec to kremowy brytyjczyk , urodę ma pluszowo - misiową i może się podobać . Ale nie lubi być brany na ręce i nie jest nakolankowy, podobno większość brytyjczyków tak ma.
Jak zauważyłaś ten sezon minął mi na działce pod znakiem kotów. Czarna Dzidzia to mądra, przymilna kotka, gdy pojawiła się zeszłej jesieni na działce myśleliśmy, że ma właściciela była tak "oswojona". Zimę przeżyła gdzieś/u kogoś, nie wiemy. Tej wiosny znów się pojawiła i było raczej pewne, że to kotka bezdomna. Spóźniliśmy się ze sterylką i w maju urodziła trzy kocurki. Okazała się troskliwą, karmiącą mamą, ale "wędrowała" z tymi malcami. W sumie nie wiemy co się stało z dwoma kocurkami. Wieczorem wszystkie były w gnieździe za składzikiem, rano zniknęły. Później kotka pojawiła się, ale tylko z jednym synkiem. Odczekaliśmy aż go wykarmi , wysterylizowaliśmy ją i obydwoje mieszkali na działce. Dla kocurka znaleźliśmy dom w Warszawie. Korciło nas, a może trudno było się rozstać, wziąć go do nas. Niestety Dyzio nie akceptował towarzystwa, stresował się bardzo i kocurek trafił do tego domku... gdzie miał trafić. Mam kontakt z tymi ludźmi, kocurek rośnie i wszyscy zadowoleni.
Niestety Kotka zostanie we wsi, dla niej nie znaleźliśmy prawdziwego domu . Szkoda, bo to naprawdę przemiła, proludzka kotka...

No moja droga, jesień u Ciebie zawsze urokliwa, szkoda trochę kotki.

Kasiu - już cudnie wygląda ta rabata ze sporobolusami i śmiałkami - dziękuję . Będzie szczególnie urokliwa jesienią gdy sporobolusy nabiorą swoich cudnych kolorów. Widziałaś sporobolusy w ogrodzie Pieta Oudolfa ? Jak długo one rosną pod tymi brzozami ? Chodzi mi o to jak sobie radzą w tym towarzystwie.
Kotka prześliczna ....jak dała sobie radę rok temu to pewnie i teraz jakoś sobie poradzi ale szkoda, że nie udało się znaleźć dla niej domu

Beatko, dziękuję za wizytę i miłe słowo
Moniko, rabata jest świeża, wrześniowa i fotka też z tego okresu. Sama jestem ciekawa, jak to wypali, bo miejsce trudne. Wyrównując poziom , mogłam ją trochę podnieść, stąd te kamienie z przodu. Ze starych nasadzeń zostawiłam ślaz piżmowy, który tam wyjątkowo dobrze sobie radzi i szkoda było się go pozbywać. Śmiałki, jak sadziłam we wrześniu, miały już przyschnięte kwiatostany, dlatego je ścięłam, one będą robiły efekt wczesnym latem.
U Pieta Oudolfa... jasne, że widziałam. W jego ogrodzie mnie zachwyciły .

Masz jakieś fotki swoich kalifornijskich pupilek-ślicznotek? Bo mi nie starcza wyobraźni na te siatki, listewki i takerowanie

A tak w ogóle to chwalilaś się hodowlą?
Nie mogłam przecież tego przeoczyć

Siberio, myślę, że coś wspominałam o swoim nowym hobby . W wątku Gosi pytałam o różne szczegóły. Nie mam fotki, ale ta moja mini-hodowla w kaście, to sprawa sezonowa, więc do wiosny jeszcze dużo czasu na przekazywanie wiedzy. Obecnie moje kalifornijki dobrze się bawią, pracując jednocześnie , w 20 litrowym wiadrze w piwnicy. Jak zajdzie potrzeba przeniosę je do czegoś wiekszego. Część została przeniesiona do kompostownika, ale to nie jest bardzo duża pryzma i trochę się o nie obawiam. Ta siatka, listewki, to późniejsza sprawa, jak chcemy, żeby opuściły gotowy wermikompost, ale można to też inaczej przeprowadzić.
A w ogóle to polecam, trochę wysiłku i nasz własny biohumus kap, kap, kap .

Kap,kap mówisz ? 3 lata zabieram się do tego..... , trzeba by wreszcie zorganizować się, już miałam zebrany worek tekturkowych odpadów i ....dalej nic. Oj jestem beznadziejna.... .A u Ciebie same hodowle.....kalifornijki i koty...kotka sliczna , futro błyszczy.
Ogród poza dyskusją....wyjątkowy.