Forum Ogrodnicze Oaza

Chester,
na działce też mam z jednej strony sąsiada, który zaniedbał działkę. Też tam chodzę z sekatorem i niektóre gorsze chwasty ucinam, żeby mi się nie rozsiały. W dodatku musimy sami podnieść wyżej (jego 0,5 metrowe) ogrodzenie, bo łanie nam wskakują i niszczą drzewka. Też na niego nie możemy liczyć, on nawet często jest na działce i w miarę młody człowiek, ale chyba woli wypić piwo niż coś porobić.
Widać, że wszędzie się trafi jakiś problem.

Dzisiaj dwa przykłady użycia sekatora i piły.

Ten iglak rośnie w ogrodzie w Oliwie 30 lat. Wiele lat był cały zielony, mrozy mu nie szkodziły, miał pełny pokrój. Jakieś 3 lata temu uległ uszkodzeniom mrozowym i wtedy postanowiłam ratować to co zostało. Główne pnie/konary zostały oczyszczone z bocznych odgałęzień, parę też (środkowych, całkiem suchych) musiałam usunąć.
Na zdjęciu widać jeszcze brązowe, suche w środku gałązki. Drzewko nabrało lżejszego wyglądu, jednocześnie z tej strony mam mniej cienia. Trochę jest to kosztem zmniejszenia zasłony ze strony ulicy, ale nie można mieć wszystkiego.



Tutaj z kolei u podstawy domku gospodarczego od wielu lat rośnie iglak (chyba pośredni), musiałam go ograniczać, bo wchodził na ścieżkę. U stóp miał rozmaitości (miodunki, prymulki, iryski mini, szachownice itd.).



Obecnie jest podkrzesany - przy okazji można było sprzątnąć spod niego masę suchych igiełek - na końcach formuję "chmurki". rabata została oczyszczona z bylin, przeniosłam je gdzie indziej. Wyczyściłam mu tło. Obecnie tak wygląda. Docelowo będą tam albo kamyki, albo kora (jeszcze się zastanawiam).

Ptraktowałam podobnie jesienią swojego jałowca, ale efekt jest mierny , może potrzebuje czasu na zagęszczenie chmurek, bo chyba przycięłam zbyt mocno

Wiesiu,
daj mu czas. Może się wypełni. Iglaki często nawet z konaru wypuszczają odrosty, jest szansa, że będzie można poprawić ewentualne błędy.

Najczęściej wykonuję cięcia fazami. Ten drugi akurat tworzył rodzaj gęstego kobierca, opadającego niczym wylana woda. Kiedyś wycinałam tylko te przyrosty, które wychodziły za daleko, np. na ścieżkę. W pewnym momencie - gdy sprzątanie pod nim było bardzo utrudnione, choć zwinki akurat sobie chwaliły tamtejszy spokój - zaczęłam ogałacać konary od dołu. Zdjęcie wcześniejsze pokazuje już pewne "oczyszczenie". Spod obrośniętych gęsto odrostów wyłoniła się ciekawa budowa krzewu i potem jeszcze bardziej to podkreślałam cięciem. Kilka większych gałęzi wycięłam, szczególnie takie, które się krzyżowały z innymi. Pod płaszczem igieł nie były całkowicie widoczne, w strzyżonym drzewku ma to jednak znaczenie. Potem na końcach formowałam chmurki. W sezonie one - z racji gatunku - i tak wybijają i dostają wystające młode odrosty. Do pewnego momentu zostawiam je, bo "łamią" ten sztuczny trochę efekt strzyżenia. Potem jak są za długie znowu obcinam.

Co do innych drzewek mam jeszcze inną technikę, którą na potrzeby własne nazwałam "niewidoczne nożyce". Postaram się ją pokazać w następnym odcinku.

Witaj Danielo.Podobnie jak ty, też traktuję tak swoje jałowce i nie tylko jałowce również tuje i cisy. Uważam, że tak przycięte (w kulki) tylko zyskują na urodzie.

Mnie też czeka w tym roku intensywne fryzjerstwo w moim kąciku iglakowym. Drzewka tam, choć mini zatraciły już trochę pokrój bo w ubiegłym roku ich nie podcinałam a robiłam to systematyczne. Ty razem im się nie upiecze. Czekam na "niewidoczne nożyce" - chętnie podpatrzę.

Martino,
zgadzam się z Tobą. Formowaniem i cięciem można bardzo ładnie podkreślać urodę drzewek. Oczywiście zdarzają się porażki, dlatego trzeba to robić z rozmysłem.
Ja od dawna formuję drzewka, także tuje i cisy mam na swoim koncie. Szkoda, że dawniej nie robiłam zdjęć i niektórych efektów pokazać nie mogę, ale to się nie wróci. Często też pomagam innym - najczęściej wtedy, gdy krzew czy drzewko zostaje uszkodzone, złamane lub zmarznięte (częściowo). Wtedy czasem fajnie można je uratować dla ogrodu w innym kształcie. I w zasadzie jeśli się raz komuś pokaże techniki, to wtedy już sam zainteresowany staje się "ogrodowym fryzjerem".

Dorko,
Jeśli nawet trochę w sezonie odpuściłaś, to wszystko można nadrobić, bo to żywotne, gęste rośliny i jest w czym "rzeźbić". Jeżeli chodzi o sosny i duże drzewa, to już potrzebna konsekwencja, bo zaniechanie systematycznej opieki spowoduje powstanie karykatury drzewa. Jeśli się zatem zaczyna, to już się to robi konsekwentnie.

"Niewidoczne nożyce", to mój sposób na takie formowanie iglaków (od razu dodam, że o niewielkich rozmiarach), by nie było widoczne cięcie.

W przypadku, gdy się tnie topiary z bukszpanów czy innych gęstych krzewów np. iglaków, cięcie wykonuje się po powierzchni zewnętrznej, nadając pożądany kształt (kuli, łuku itd.). Wtedy cięcie wykonuje się mniej lub bardziej prostopadle do wyrastających przyrostów, na powierzchni stycznej. Przy zagęszczonych koronach, kulach itd. wyraźnie widać linię cięcia na drobnych listkach czy iglakach.

Podczas, gdy na małych okazach w "typie bonsai", niewielkich kulkach powyższe cięcie bardzo rzuca się w oczy, wręcz razi. Typ bonsai specjalnie zamieściłam w cudzysłowiu, bo należy pamiętać, że bonsai to drzewko w donicy (czy w domu, czy także w ogrodzie). U nas przyjęło się tą nazwą określać wszystkie japońskopodobne drzewka.
"Niewidoczne nożyce" to precyzyjne cięcie pod kątem ok. 45 stopni do osi przyrostu na poszczególnych rozgałęzieniach.

Wykonałam dwa schematy poglądowe na przykładzie zbliżenia gałązki Cyprysika Lawsona. Pierwszy rysunek pokazuje mniej więcej zasadę przyjmowaną w cięciu na stycznej powierzchni (kule, łuki, inne kształty).



Drugi rysunek pokazuje tę samą gałązkę w technice "niewidocznej". Cięcie przebiega w ten sposób, że precyzyjnym sekatorem (lub nożycami) "wchodzi się" w przyrost pod kątem w jakim rosną rozwidlenia, cięcie powinno przeciąć przewodnik tego odgałęzienia (czyli minimalnie więcej niż połowa). Powtarza się je w każdym wychodzącym odgałęzieniu, które wychodzi za umowną linię formowania.



Poniżej dwa małe drzewka formowane, które są cięte ta techniką. Efekt jest taki, że poza zmniejszeniem się (w tym przypadku kulek) nie widać, że były cięte. Natomiast jest to bardzo męczące, nie można tego wykonać maszynowo, dlatego sprawdzi się na niewielkich powierzchniach.

To jest najprawdopodobniej formowany cyprysik Lawsona, kupiony już uformowany. Tylko kontynuuję nadany w szkółce kształt.



Ta złotawa odmiana (pewnie tuja) ma już inny układ przyrostów od powyższego, ale cięty jest na tej samej zasadzie.



Nie pomyślałam wcześniej, żeby fotografować krzewy i drzewka przed i po cięciu, może w tym roku uda mi się naprawić to niedopatrzenie.

Danielo nadal jestem pod wrażeniem twojej sosny, z której robisz bonsai na działce. Już zamówiłam sobie dwie sosny czarne i też będę próbować swoich sił, podglądając ciebie. Ja też zrobiłam kulki z cyprysa. Zdjęcia wstawiłam w moim wątku.

A ja jestem pod wrażeniem wszystkiego!!!NA WIOSNĘ BIORĘ SEKATOR i będę ciąc iglaki,Pięknie u Ciebie Danielko!

Martino,
cieszę się, że Ci się podoba, choć to faza początkowa. Niektórzy odwiedzający byli bardzo zszokowani tym widokiem. Myślę, że po prostu jest to jeszcze mało spotykane i dlatego robi takie wrażenie. Z czasem się rozkręcam i mam coraz więcej odwagi, szkoda by było przez błędne zabiegi stracić drzewka. Twoje poczynania obejrzałam i

Iwonko,
dziękuję, a ja będę trzymała kciuki i oczywiście zaglądała do Twojego wątku.

A teraz czas na tytułową makatkę.
Kiedyś - chyba musiało mi się nudzić - wyplotłam taką makatkę. Miałam na działce mulinę, bo czasem haftuję i wykorzystałam materiał z działki. Metodą wykorzystującą technikę tkania i makramową wykonałam makatkę. Wygląda ona tak:





Zagadka jest taka - jaka roślina i jaka jej część została wykorzystana do jej zrobienia?

A ja właśnie chciałam się Ciebie zapytać skąd wzięłaś takie fajne patyczki ?
Znaczy się rozwiązania nie znam

Pamiętam, że kiedyś pokazywałaś tą makatkę a dziś fajnie ją zobaczyć ponownie ale nie pamiętałem, że była dwukolorowa
Znam odpowiedź na zagadkę ale niech inni sobie pozgadują

Pierwsza podpowiedź.

Osioł ze Shreka biegał i szukał, wciąż powtarzając: .... kwiaty, kolce - .... kwiaty, kolce (...)
[bez kolców]

Makatka fajna, ale z jakiej rośliny? Pojęcia nie mam.

Makatka fajna. Ależ Ty masz cierpliwość .
Czy to gałązki z czarnego bzu?

Te patyczki wyglądają na rdestowiec Sachaliński vel Japoński .

Widzę ,że kupiłyśmy takiego samego BODZISZKA ! Na fotce jest śliczny , prawda? Mam nadzieję,że w rzeczywistości . latem , będzie podobnie kwitł...
Co do przycinania iglaków - podziwiam , bo u Ciebie te rośliny po przycięciu nic nie straciły na urodzie. To jednak nie takie proste, bo czasem niewłaściwym cięciem można roślinę bardzo oszpecić. Sama nie jestem zwolenniczka formownia drzewek czy krzewów , ale czasem taki zabieg jest niezbędny.

Witam jeśli mogę wyrazić swoją opinię to powiem tyle , ogródek i działka są piękne Będę zaglądał