Forum Ogrodnicze Oaza

Mamma wrote:
W sumie nic już nie muszę dodawać u mnie to samo.

Właśnie wróciłam od weta. Lili po sterylizacji, Krówek zaszczepiony.
Z atrakcji - Lili "z nerwów" zrobiła kupę w transportówce, oczywiście zaraz po wyjeździe z domu, w TAMTĄ stronę...
Teraz dla odmiany śpi w kuwecie, ale czystej.

Małgosiu ale śliczności w tej kuwecie
Po Nowym Roku będziemy robić badania krwi - takie przed operacją, bo doktor chce znać dokładny stan Tośki zanim ją uśpi. Jeśli wszystko będzie ok, to być może Ją nawet wysterylizuje.

Kochani, dziękujemy, dobre myśli na pewno nas wspierały, operacja przebiegła szybciutko (godzinka) i sprawnie.
w domu:



Jeszcze sporo przed nami, ale chyba - z górki.

Łateńko, dziękuję za bardzo dobrą wiadomość; teraz trzymamy kciuki za szybki powrót Lutni do pełni sił i życzymy Wam obu zdrowia i cierpliwości

Ooo, jak dobrze, że już po wszystkim! Teraz to już z każdym dniem i z każdym ćwiczeniem będzie lepiej. Głaski dla dzielnej suni!

Aniu bardzo się cieszę,że wszystko poszło pomyślnie.Lutuńka trochę pocierpi,ale przed Tobą trudne dni.Będzie dobrze,czego Wam życzę.

U mnie niestety nie najlepiej. Ostatnio Majeczka była wyraźnie słabsza, ale nadal jak na swoje lata żywotna. Musieliśmy jej zrobić wszelkie udogodnienia. Np schodek na swój ulubiony stołek


Przed jakąś godzina widziałam, ze idzie do kuwety, jednak po chwili usłyszałam, że dziwnie miauczy. Poszłam zobaczyć, a Ona bidulka nie doszła do kuwety, tylko leży na podłodze, ale tylko tylną częścią ciała, a obok kupa. Po prostu zrobiła pod siebie.
Wzięłam ją na kolana, spokojnie poleżała. Później jeszcze odpoczęła na kocyku na podłodze.


Teraz sobie chodzi, ale widać, że trudniej jej ustać na tylnych łapkach. Ma apetyt i wodę też pije. Bardzo mi ciężko, chociaż teraz wskoczyła sobie na swój stołek i jak gdyby nigdy nic się myje.


Teraz sobie popłaczę, może mi to pomoże

Janeczko - wiem, jak to jest, patrzeć na nieuniknione.
Nie jestem "kotowa", choć pierwszym moim całkiem własnym zwierzakiem był czarny kocur z białymi znaczeniami. Może dlatego, że wyjątkowa wredota z niego była? Tym niemniej - rozumiem, co czujesz. To trudny etap wspólnej drogi...

Łatka wrote: Mam tylko nadzieję, że koniec tej drogi jest jeszcze daleko i że Maja przejdzie ją w miarę spokojnie i bezboleśnie.
Wczoraj sobie zdrowo popłakałam. Pomogło, ale dzisiaj wyglądam jak bokser po walce. Dobrze, że będziemy sami w domu.
Maja natomiast zachowuje się tak, jakby nic się nie stało widać, że tylna część ciała jest słabsza, ale nie bardziej niż przed tym wczorajszym wypadkiem. Może wczoraj coś jej przeskoczyło w kręgosłupie i to spowodowało ten niedowład. Mam nadzieję, że to tylko incydent.
Czarnulka skończyła już przecież 18 lat i ma prawo jej coś „przeskoczyć”.

To piękny wiek dla kota.
Nie mniej nigdy nie jest odpowiedni czas na chorowanie, odchodzenie.

Mój Xanduś prawie 4 tygodnie od udaru nadal nie doszedł do siebie.
Wydaje mi się, że oślepł lub mocno zaniewidział na jedno oko.
Cały czas potrzebuje obecności człowieka, ręki na obroży by wejść po kilku schodkach.
Jak zostaje na chwilkę sam na dworze, siada i widać, że jest kompletnie zagubiony.

Wet już zakończył leczenie.
Dostaje tabletki na krążenie mózgowe i przeciwbólowe.
Niestety jest problem by je podać.
Wyczuje je nawet w pasztetowej, wyłuska i wypluje.
Chyba węch mu się wyostrzył.

whitedame wrote:
W tym momencie błogosławię żarłoctwo moich beagle. Mimo wyjątkowo czułego, prawie najczulszego w zwierzęcym świecie węchu połkną wszystko. Niekoniecznie w pasztecie.
Co czasem zresztą powoduje nieszczęścia.

A Lutnia zafundowała mi wyjątkowe sylwestrowe emocje.
Rano - z własnej głupoty- zostawiłam jej na moment pysk niezabezpieczony "abażurem" . I natychmiast wykorzystała to, by rozwalić trzy szwy na świeżutkiej ranie. Brzegi fatalnie się rozeszły, krew...

W biedzie to szczęście, że miasto jak wyludnione, trasę do Wydziału Weterynarii, normalnie trzy kwadranse, pokonałam w 20 minut.

I była na dyżurze młodziutka pani wet, asystująca wczoraj przy operacji. Skracając, zacerowała Lucię z powrotem - i to za Bóg zapłać.





Poproszę o kilka dni nudy... Tak dla odmiany.

Jeżu kolczasty, ale minka u Łateńki...biedactwo

Aplikuję tabletki prosto do gardła. Krótka instrukcja; Otwieram pysk i bokiem (szybciutko) wciskam tabletkę jak najgłębiej. Potem trzymamy chwilkę zamknięty pyszczek pupila, żeby nie wypluł. Podtykam pod nos jakiś smakołyk, wtedy szybciej połyka tabletkę.
Uwaga tylko na tylne zęby u psa (lubi zacisnąć), a u kota na pazury
Są też specjalne aplikatory do tej sztuczki.

Dziewczyny współczuję...

Co do tabletek, mam ciężkie dni, dziś zapomniałam dać sukom, to zjadły z ręki. Wygodne to jest.
Kotka po sterylizacji dostaje z żarciem. Na szczęście je, bo inaczej musiałabym aplikować rozrobione z wodą strzykawką.
Nie chcieli mi jej wysterylizować, bo za młoda... Dobre piętnaście minut trwała dyskusja. Nie wierzyli, że ma rok i 3 miesiące. Dobrze, że miałam książeczkę i umowę adopcyjną
Bo to takie "półkota":

W tej foremce wygląda na dobrze wyrośniętą

No to masz "wersję przed wyrośnięciem":




To taki pojemniczek na ok 1 kg pieczarek...

Teraz nie mam psa żadnego, ale jak miałam to aplikowałam lekarstwo robiąc kulkę z masła. Wszystkie moje psy miały coś na punkcie masła. Z aplikowaniem lekarstw kotom sobie nie radzę, absolutnie nie umiem podać tabletki, muszę rozpuszczać do strzykawki.

Aniu Łatko, Beatko, CHI i wszystkim zwierzakom przesyłam ile mogę dobrej energii dla Was i Waszych ulubieńców, oby gorało jak na przysłowiowym psie

JaniNko mam nadzieję, że z Twoją Majką jest jak myślisz.

Moje królewny jeszcze odsypiają

Jak na pięć dni po operacji - bardzo dobrze!



W piątek zdejmiemy szwy.