Forum Ogrodnicze Oaza

Hm, nie wiem jak to napisać, to znaczy może mi poradzicie, co robię nie tak.
Od września mam psa. Wzięłam od pewnej pani z mojej wsi. Pies był trzymany ze swoimi siostrami i mamą w budzie na podwórku. To znaczy mimo, że był pieskiem to strasznie mały. Według właścicielki urodził się w czerwcu, ja wzięłam od niej na początku września jako małego liliputa, ok 1900g. Zaklimatyzował się dość dobrze. Co prawda muszę pilnować co zjada, bo potrafi nawet zdemolować swoje sznurkowe zabawki. Niestety, nie mogę oduczyć, by nie pożerał swojego legowiska. Szyte osobiście, nie przetrwało nocy. Kupione, hm, nie nadążam łatać. Nawet zwykły koc ma już dziury. Ratujcie, co mam zrobić.
W domu mam też dwa koty. Nic im nie robi, tylko jeśli koty wyjdą na siku (kuweta stoi nie używana), to patrzy jakby wyrwać się z domu i pogonić.
Czy tak będzie wiecznie, może jak będzie starszy to się ustatkuje.

Zjada czy niszczy? Jak niszczy to może mu się nudzić. Młody psiak lubi dużo gryźć tylko lepiej mu dać gryzak solidny.
Z wiekiem się powinien ustatkować, a jak osiągnie docelowe rozmiary można pomyśleć o kastracji.

Widać kot poza domem, to kot prawdziwy. Taki do gonienia. Te w domu to nie wiadomo po co są, ale ich się nie goni
Musisz na zewnątrz oswajać psa z kotami, ale nie polecam bo później jest tak że idziesz, kot Ci włazi pod nogi, wywracasz się, twarz odbita w chodniku, a pies się patrzy "w co się bawicie?!" Już lepiej niech przegania szkodniki!

Powiem tyle, zjada i niszczy. Jak zje, to następny dzień wymiotuje. Parę dni spokój, później znów do dzieła.
Do kastracji mogę przygotować się nie wcześniej niż kwiecień. Tak mówi mi pani wet. Nabierze masy i trochę podrośnie. Do gryzienia ma wszystko, gryzaki, nawet patyk z ogrodu. Bo zaczął zjadać krzesła od stołu w kuchni. Ale to już powoli przestaje, tylko te legowisko wygląda strasznie. Łata na łacie, a w łacie dziura.

Rozumiem, że zjada i niszczy jak jest sam?
Bo gdyby ktoś z nim był to by zareagował?
Jeśli tak to proponuję zakup klatki kenelowej, którą pies musi zaakceptować jako SWÓJ dom i wtedy gdy zostanie sam nie będzie móg nic zniszczyć jednocześnie nie czując się samotnym i ukaranym.
Mój Xandor jak był mały, pozostawiony na korytarzu gryzł buty, zjadał je, potem to odchorowywał.
Tak reagował na lęk separacyjny.
Dzięki Bogu była w domu Babunia, więc kenel nie był potrzebny ale u znajomych sprawdził się.
Jeśli sami nie dacie rady może trzeba będzie z nim iść do psiego behawiorysty po diagnozę i zalecenia.

Młode psiska tak mają, że gryzą wszystko. Proponuję kupić kość wędzona, bo zabawki są fajne na chwilkę. Musi wyrosnąć. Różnie to rośnięcie przebiega, Uzo miał już ok.2lat jak jeszcze zjadł zasilacz od komputera. Dami ma 11msc i już nic nie zjada. Zakup klatki to dobry pomysł, przynajmniej pies nie zrobi sobie krzywdy jak jest sam. Dami też z początku oponował strasznie na klatkę, a teraz nie może się z nią rozstać.

23go lutego był dzień owczarka środkowoeuropejskiego. Przegapiłam więc dziś obchodzimy
Zatem pozdrowienia od Damisia (a właściwie powinnam napisać od Damalfiego)




Latający pies

Poranny spacer zaliczony. Merida mokra, brudna ale zadowolona po kąpieli w rzece

Dziś kończę ROK
Choć już jestem duży chłopak, to w duszy wciąż szczeniaczek
Pozdrawiam Dami

Damisiu, zdrowia na dłuuugie lata! Wszystko inne najlepsze już ci się trafiło, szczęściarzu!

Marleno, muszę to napisać. Wiem, że to nie jest ON - i że jest rasowy, choć nie FCI. Ale dla mnie wygląda wypisz, wymaluj, jak towarzysz moich nastoletnich czasów, którego dostała i przyjęła - jako jedyny "wdzięcznik" od pacjenta moja śp. mama. Nazywało się, że owczarek bez rodowodu.
Ta sylwetka. Ta głowa.
To było pół wieku temu, więc wszystko wtedy wyglądało inaczej...ale najpiękniejsze wspomnienia są nadal ze mną.

Aniu dziękujemy
Tak...to jest właśnie jest TEN
Zarówno z wygladu, jak i z charakteru...Ten dawny Szarik z przeszłości. Nie wiem jak udało się zachować te wszystkie "dawne" cechy, ale jesteśmy przeszczęśliwi, że jest z nami.

Bardzo sympatyczne zdjęcie, a Dami zapatrzony w dal. Dami, Marlenko i M., żeby wam się dobrze żyło.
OT
Ta trawa, to u Ciebie Marleno taka sucha, nie zieleni się nic a nic?

Alu, bardzo dziękujemy

U nas straszna susza, nie pamiętam kiedy padało. Na dodatek mroźne noce.
Istna pustynia się robi.

Aniu, Dami jest FCI (znaczy legalny ).

Marleno, wcale nie twierdzę, że Dami jest "nielegalny" ( nielegalnie, przede wszystkim nieetycznie postępują tylko niektórzy ludzie). Po prostu wydawało mi się, że ta rasa jest w "prowizorium" FCI, czyli uznana tylko w niektórych krajach.

To jest kompletnie drugorzędne, grunt, że pies ma najlepsze możliwe życie. W ludzko-psiej rodzinie.
Poza tym wspaniale wygląda.

Długiego życia jeszcze raz.

Moje starsze panie - przed chwilą:



Cała korzyść z tego śniegu, że wracają w czystych pończochach do domu.

To i my dołączymy do szanownego grona. Przedstawiam Roksi, czystej półkrwi kochaną sunię po mamie Pekince i tatusiu Yorku. 11 lat temu .

Nam zależało przede wszystkim na zdrowiu psiaka (dlatego już niestety nie ON ).
Dami nie jest wystawowy i nigdy nie miał być. Ale przed wyborem dokładnie sprawdziliśmy rasę. Linie przodków Damiego są udokumentowane, aż do 1926r. Mogliśmy pokolenie po pokoleniu sprawdzić np. pokrewieństwo przodków. To dopiero jest zabawa, oglądać tak rozbudowane drzewo genealogiczne
Obejrzeliśmy dokładnie hodowlę z której braliśmy, rodziców (a nawet babcie) oraz warunki w jakich żyją.

A tak dla równowagi dorzucam i Uzia.

Mamma wrote: Z tego samego powodu 12 lat temu padło u nas na wilczaka czechosłowackiego
To jest nasz pierwszy i (niestety) ostatni pies tej rasy - wychowanie drugiego takiego nie będzie już na nasze siły.
A jeśli kiedyś przyjdzie nam się decydować po raz kolejny, to będzie to pies nieco mniejszy i zapewne (wielka szkoda, bo tego nie cierpię) bardziej szczekliwy.
Bardzo mi się podobają chodskie psy (też czeska rasa, niezatwierdzona u nas, chociaż hodowana).
Ale już teraz wiem, że Biesa nie zastąpi w moim sercu żaden inny pies.

Auroro ile waży Bies?
Pytam z ciekawości, bo choć bardzo mi się podoba, to charakterem chyba rasa nie dla nas.
Duży teren i odludzie wymaga psa pilnującego. Ucieczki też nie mogą mieć miejsca. W lesie za dużo niebezpieczeństw a i o ludziach różne historie słyszałam (jak i czym traktują psy ). Chociaż taki pies, na pewno byłby wzięty za wilka, czyli jeszcze gorzej dla niego (a u nas w lasach są wilki).

On ma 42 kg (dużo, jak na wilczaka, ale jest wysoki i lekkiej budowy, więc tego nie widać) - tę wagę utrzymuje od jakiś 8 lat (jest na BARF-ie). Trafił nam się bardzo stabilny pod względem charakteru egzemplarz (a może to nasza zasługa - who knows?). Ze względu na swoje rozmiary nie jest z tych skocznych - te lżejsze pokonują standardowe ogrodzenia i nie powinny zostawać same w ogrodzie. Nasz nie lubi skakać wysoko, więc siatka 160 cm i solidna podmurówka wystarczają. Ucieczkę zaliczyliśmy tylko raz - gdy miał 10 miesięcy odkrył dziurę w siatce i zwiał, ale kręcił się po ścieżce prowadzącej do posesji, więc nie było problemu z powrotem. Tylko sąsiad trochę się przestraszył
Myślę, że w przypadku wilczaków najważniejszy jest jednak charakter rodziców - a ludzie "łapią się" niestety najczęściej na eksterier, nie na charakter. Bies jest bardzo stabilny emocjonalnie, ale jak sobie przypomnę, ile pracy w niego włożyliśmy (np ponad rok jeżdżenia na szkolenia do Warszawy w każdy weekend), to wiem, że o wilczaku w przyszłości tylko będę mogła pomarzyć. Ale rasa jest super. Tylko wymaga świadomości. Chyba jak każda zresztą...
Co do pilnowania posesji - jego wygląd rzeczywiście odstrasza - nie ma odważnego, który by wszedł do nas na posesję bez naszej wiedzy (a przy poprzednim psie niestety się to zdarzyło). Biesiak potrafi postraszyć, a jego zęby robią wrażenie (tutaj zabawa z przyjaciółką):