Forum Ogrodnicze Oaza

Ewo, moim zdaniem jak zobaczysz , że rosną (mają korzonki) to trzeba przesadzić do ziemi.

Będę czujna

Ja się do tego woreczkowego sposobu zniechęciłam, nie dość że tylko jeden patyk się nadawał to jeszcze po włożeniu do podłoża zgubił zielony listek Lepsze rezultaty były przy wkładaniu patyczków prosto do ziemi.
Dzisiaj mam dzień kuchenny, wałówkę szykuję do wysyłki , ale jutro na spokojnie popatyczkuję i hortensje i róże.
Moja maszyna stoi i czeka na zmiłowanie , ale dostałam niedawno w prezencie starutką Singerkę, pięknie zdobioną, taką na korbkę jeszcze, lubię takie starocie, wygląda że jest na chodzie , muszę ją rozpracować.

Iwonko, to już trzecie podejście do odpowiedzi do Ciebie. ćwiczę cierpliwość do mojego internetu

Moje patyczki jeszcze nie do końca są roślinami, więc za wcześnie na świętowanie sukcesu ale metoda mi się podoba Jak coś siedzi w ziemi i puści listek to nie wiadomo czy już ma korzonek czy tylko udaje A tu widać, co jest grane. Zresztą jak coś posadzę na ogrodzie to najczęściej o tym zapominam i przetrwają NAJsilniejsi albo i nie A tak mam wszystko pod ręką i na "oku". A zresztą każdy coś tam lubi najbardziej i każdy co innego Każdy sposób jest dobry, byle się sprawdzał

A co do maszyny to kiedyś próbowałam na takiej staruszce pedałowej i efekt był taki: do przodu, do tyłu, do przodu , do tyłu... Za chiny nie mogłyśmy sie dogadać, więc dałam jej spokój Widać jestem dzieckiem elektryczności i postępu Ale takiej na korbkę jeszcze nie widziałam Może takiej dałabym radę Daj znać jak Ci poszło
Takie starocie mają sój urok i duszę

Dziewczyny witajcie w klubie moją Singerkę wyniosłam do piwnicy, bo nie miałam miejsca w domu. Mam nadzieję, że jak dzieci wyjdą z domu to będę miała swój kącik do szycia i wtedy ją przyniosę jako ozdobę (nie mam cierpliwości do takiego powolnego szycia, na elektrycznej idzie o wiele szybciej). Brak czasu i kiedyś ciężka praca w akordzie zniechęciła mnie do szycia, ale mam dni, że nie jem nie pije tylko szyje najczęściej jak jestem sama w domu.

Witaj, witaj Ja to nawet ostatnio takie natchnienie miałam, że przerobiłam tunikę na sukienkę letnią dla Majki A gdzie te czasy, kiedy chciało mi się płaszczyk uszyć, bo nie mogłam dostać takiego jak sobie wymarzyłam....Jakoś teraz leniuch do szycia się zrobiłam. Czasem tylko coś przerobię, dziury zaszyję albo jakieś firanki... Ale kiedyś to mieszkałam w bloku i ogrodu nie miałam to i maszyna ciężko pracowała a teraz jak się namacham łopatą to siły na maszynę nie starcza

Dzisiaj kupiłam obornik suszony. No to, żeby długo w samochodzie nie śmierdział wywiozłam go w miejsce wszystkim znane i na tym forum pokazywane. Obornik przykryłam ziemią, kretowiska rozgrabiłam i jeszcze parę fotek pstryknęłam Całkiem miły dzień A tu dostaję sms-a że mączka bazaltowa przyszła. I będzie znowu wycieczka na wioskowe włości I znowu spotkanie z łoatą albo chociaż z grabiami

Trudno było znaleźć jakieś fotogeniczne roślinki o tej porze roku ale kobiety to nadzwyczaj uparte stworzenia, i jak bardzo chcą to coś znajdą A oto co znalazłam wśród takich widoków:

kolejne problemy z netem

Zdjęcia były robione telefonem, więc jakość pozostawia wiele do życzenia

E tam, co z tego ze komórką, zdjęcia super, a te mchy
Ewuniu, ja jestem jeszcze z tego pokolenia, że jeśli się chciało mieć coś kolorowego to trzeba było sobie samemu uszyć, i czasem jeszcze ufarbować, prostą bluzeczkę czy spódniczkę potrafiłam uszyć. Teraz, mimo że wszędzie aż się uginają półki w sklepach, to wszystko szyte na jedno kopyto, a rzeczy atrakcyjne mają również "atrakcyjną" cenę
Jak obfocę babcię Singerkę to wstawię fotki, ale zastanawiam się jak nasze prababcie na takich maszynach szyły??? Jedną ręką trzeba kręcić korbką, a drugą manewrować materiałem.

Są 2 wyjścia. Albo babcie były sprytniejsze niż my. Albo miały kogoś do kręcenia Czekam na zdjęcie zabytku

Ja pamiętam, że moja ciocia zanim uszyła na maszynie- fastrygowała. Ja tak nie robię. No może czasem ale bardzo rzadko. Jak już muszę używam szpilek. Może dzięki fastrygowaniu miały drugą rękę do kręcenia?

Ewuś, witaj!!!
Dawno mnie tu nie było
Widzę patyczki różyczek ukorzeniasz.
nie miałam pojęcia ,że je tez tak można.
Oj niby tyle już lat ogroduję,a jednak jetem zielona
Hmmm hortensje i ja tak w tym roku po raz pierwszy zrobiłam . może coś mi sie uda.
Patyczki hortensjowe potem do gruntu , to w lecie dopiero czy wcześniej ??
A

Ewunia zdjęcia cudne, te z mchem to jak z bajkowej krainy Mi zakwitło raptem kilka przebiśniegów - ale na widok Twojej plantacji szczęka opadła mi do ziemi. Pięknie wiosenka zaczyna się u Ciebie. A koci alpinista wspaniały - masz może jakieś zdjęcia z bliska?

Kot na drzewie? czyżby zakwitł?

Ostatnio mam straszliwe problemy z internetem. Zdjęcia były wcześniej podpisane ale jak je wrzucałam któyś kolejny raz to już mi się nie chciało, bo nie wiedziałam czy mi się uda. Reklamowałam już, to mi odpisali, że problem naprawili. Guzik prawda. Jak było tak jest Dobrze, że nieługo umowa z nimi mi się kończy.

Anabuko - Miło, że zawitałaś Ja też pierwszy raz tak patyczki ukorzeniam Do ziemi je trzeba podobno wtedy, jak już puszczą porządne korzonki w piachu. Ja będę wtedy sadzić w doniczkę i ją zadołuję w ogrodzie a jak się już porządnie przyjmie to znajdę jej jakąś fajną miejscówkę W doniczkę pójdzie na początek przez krety żeby mi nie podryły świeżutkich korzonków.

Marzenko - uwielbiam mchy i zawsze mnie zaczarują takie widoki. Teraz mech wygląda pięknie. Taka soczysta zieleń ! Żałuję tylko, że nie wzięłam aparatu. Może zdjęcia były by lepsze

broja - że kot na drzewie to chyba normalne Ale po co moja kotka wlazła na ten rachityczny bez? I bez tego obciążenia te cienkie gałązki ledwo zipią Pewnie chciała się popisać, że na takie cienkie też da radę Najlepsze było jak próbowała zejść To był piękny widok, fotki tego nie oddają. Dyndała na tej cienkiej gałęzi i próbowała przyjmować różne pozy, żeby się odwrócić do zejścia. Gałąź wyginała się to w prawo to w lewo a ja tylko patrzyłam kiedy się złamie. Kotka miałczała i kręciła się jeszcze bardziej, cała się nastroszyła, chyba chciała robić za jemiołę No i trochę to potrwało, zanim wpadła na to, że tyłem też można zejść. Została pięknie wygłaskana i pochwalona za akrobatyczne popisy i zadowolona odeszła. Bez pewnie też odetchnął, że się jej pozbył

A tak wygląda bohaterka w zbliżeniu:

Teraz oczywiście kicia jest większa i ma puchate futro

Kot i drzewo to niby nierozerwalne zestawienie, niestety nie zawsze, łatwiej wejść niż zejść. Mój Myszkin jak się wdrapał na sosonę to go trzeba było z drabiny ściągać, Ciumka też została znaleziona na drzewie, ale jej nieumiejętność nadrzewnych akrobacji można wybaczyć, bo była maleńkim kociątkiem i pewnie jakiś pies zagnał ją na drzewo.
Głaski i drapanko dla Twojej kocinki

Ale masz łany przebiśniegów
Sadziłaś sama, czy to natura?
Wracając do patyczków, to gdzies oglądałam, że takie dłuższe patyczki wsadza się na głębokość 2/3 patyczka.
Także nad ziemią wystaje tylko 1/3
Wtedy patyk ma możliwość wytworzenia większą ilość korzonków.

Tilia, dzięki w imieniu kici

Margo- Przebiśniegi posadziła sama natura. Dobry z niej ogrodnik Problem jest taki, że rozpanoszyły się na ścieżce. Teraz to jeszcze rzadko się tamtędy chodzi ale całe lato ziemia jest deptana i dobrze ubita a one na wiosnę i tak wychodzą Twarde sztuki.

Patyczki , te dłuższe , mam w planie dziś oglądać. Ciekawe czy coś z tego wyszło?