Forum Ogrodnicze Oaza

Hibiskus Holy Grail,interesujący, pisałam Ci u siebie , ze ja się zastanawiam nad bytowaniem tego typu hibiskusa w moim ogrodzie.Chyba trzeba się nastawić na ogrodowe hibiskuski.

Oj tam - tak łatwo rezygnować z tak wspaniałej rośliny???

Poruszona twoim wpisem polazłam z aparatem wykłócać się z hibiskusami, albo i im grozić - i oto, co znalazłam!
My Valentine:



Jutro-pojutrze będzie talerzasty kwiat.

Obejrzałam i inne, następny w kolejce zapewne Wiśniowy Sernik, ale kto wie...

Nadal ćwiczę się w korzystaniu z nowego aparatu; chyba nauczyłam się robić panoramy

Witam pięknie na Twoich włościach... zacząłem tak trochę od końca, ale już wiem, że będę chciał przejrzeć całość.
Lilie oczywiście już znam, część widziałem... zjawiskowe.
Zobaczyłem też jeżówki w różnych odmianach i będę się do Ciebie szeroko uśmiechał o jesienne nasionka, jeśli zbierasz
Nie za bezczelnie trochę? Ledwo co się przywitać i od razu z prośbą?
Mogę się za to zrewanżować sadzonkami milina (żółty, pomarańczowy i czerwony).
Będę wykopywał nadmiar tego draństwa... hihi... bo połyka mi ogród do spółki z bluszczem i winobluszczem zresztą.
A wszystkie tak pieczołowicie kiedyś sadziłem... eechh.
Pozdrawiam

Andrzeju, bardzo chętnie dzielę się nie tylko nasionami, ale i sadzonkami, jeśli mogę to zrobić bez wielkiego uszczerbku dla moich roślin.
Sama dostałam od innych uczestników Oazy mnóstwo - nie wiem, czym sobie zasłużyłam, chyba po prostu to ekskluzywny klub ostatnich bezinteresownych w tym smutnawym kraju.
Co do jeżówek - owszem, tylko że na 90% z nasion w niekontrolowany sposób zawiązanych wyrosną takie malinowe, jak gatunek.
Zresztą pełne w ogóle nasion nie wiążą, przynajmniej mnie tak się zdaje - chyba części kwiatów służące generatywnemu rozmnażaniu przeobraziły się w płatki, czy co?
Tutaj na naprawdę warto "szarpnąć się" na kilka fajnych doniczek z dobrego domu - a nie czekać 2-3 lata i się rozczarować.

Za milin uprzejmie dziękuje, jutro może zrobię zdjęcie tego, co obrasta mi pół domu i wybija w ogrodzie w promieniu wielu metrów.
Ale i tak go kocham.

Przeczytać moje wątki - oj...lektura na długie zimowe wieczory.


Na przywitanie - Aloha - prawie, jak na Tahiti

To mnie zmartwiłaś Aniu tą informacją o jeżówkach, że tak długo trzeba czekać na efekt po wysiewie, tylko po to, żeby zobaczyć "majtkowy" kolor.
Z lubieniem milina pełna zgoda, ale co ja się przez niego naklnę...

Aniu, panoramy to u Ciebie rzadkość, a świetnie Ci wychodzą
A kiedy wyruszasz na wakacje?

Andrzeju, zajrzyj wirtualnie do szkółki Funkie w Karpaczu, to naprawdę godne polecania źródło bylin i nie tylko.

Kochana Aniu Szafirkowa, wszędzie ostrzegają, by nie pisać w żadnych społecznościowych mediach takich rzeczy:"miedzy 10 a 20 sierpnia nie będzie mnie w domu". Włamywacze też śledzą sieć, nie są głupi, przeciwnie.
Na pewno kto chce, znajdzie wiadomo gdzie relację z mojej podróży z psami - oby doszła do skutku.
Panoramy będę dalej ćwiczyć - lecz nie dziś.
Dziś - róże.
Jude the Obscure - skoncentrowany olejek różany uformowany w kulki lodów morelowych.





CPM - obita przez deszcz, ale już produkuje nowe pączki



Christopehr Marlowe - poeta na koralowych płatkach ma cudne złote błyski, zwłaszcza na rewersach.





A to gwiazda sezonu, rewelacyjna odmiana Batsheba; w jeden sezon urosła o 100% i wciąż kwitnie.







The Generous Gardener - następna "szybka" austinka



A to z innej bajki - Aloha w pąkach



i całkiem otwarta; zarośnięcie części szpetnej siatki zabrało jej coś 3 lata, ale ma trudno; siatka od północy.



Wracamy do angielek. The Poet's Wife, urocza.



Tu w słońcu i bardziej otwarta



Munstead Wood - ta jest niesamowitego koloru. na razie malutka, ale to moje trzecie podejście i cieszę się, że żyje.



Cienkie pędy The Wedgwood Rose obcięłam po pierwszym kwitnieniu prawie na zero; teraz odrastają z kilkoma pąkami.



A to inna, starsza, Olivia Rose, zbudowała w końcu solidny krzew.



Ładna, ale bez falbanek "porcelanowej różyczki"



Lady of Shalot przy wejściu; nie tak intensywnie, ale powtórnie kwitnie zadowalająco.



Nie-angielki też się zabrały. Elfe





Red Leonardo; Czerwony Leoś mocno oberwał w marcu, dopiero teraz odżywa.



Golden Showers, seniorka wśród moich róz.



Kilka ma jeszcze zielone pączki - a kilka do tego zachęcam

Tak zrobię Aniu... róże rewelka

Dziękuję w imieniu róż. Tak naprawdę to nie są moim priorytetem, a jeśli już - to angielskie odmiany Austina, urzekły mnie swoim nostalgicznym stylem, jak z dawnych obrazów albo - porcelanowych filiżanek.
Ale jak to, kwiatowy ogród bez róż???
No i od rzemyczka do koniczka, uzbierało się trochę. Zwłaszcza w mieście, bo na wsi cień, cień, cień - i pogłębia się w miarę wzrostu okolicznego lasu.

Ale, ale - Andrzejowi obiecałam pokazać mój milin:





Z jednego maleńkiego patyczka 20 lat temu...zdjęty i radykalnie przycięty jakieś 10, może 12 lat temu, gdy ocieplaliśmy ściany.Teraz chyłkiem pomyka ku połówce należącej do sąsiadki...



A to mnie w nim "wzięło", wiele lat temu, w Chorwacji:



jest największym organizmem w ogrodzie, na pewno filtrem miejskich pyłów, wytwórcą tlenu, dachem nad częścią tarasu, domem ptaków, owadów, nawet jaszczurek... jak go nie lubić - nawet jeśli co i rusz obrywam w łeb twardym jak kamyk dnem kwiatowym? Nawet, jeśli "śmieci" kwiatami, wybija, gdzie go nie trzeba i próbuje zarosnąć okna?

Osobiście mnie zachwyca ta milina ściana, taka zapora dla miejskiego zanieczyszczenia, u koleżanki, 'kuleje' , bardzo skromnie rośnie obok winogron.

A ile lat milin tak "kuleje" koleżance?
Jak pisałam, mój ma ponad dwadzieścia lat, sadzę, że sadzony w 1999.
Gdy złapie wiatr w żagle, to jedynym problemem jest hamowanie go.

O zmierzchu udało mi się zrobić trochę zdjęć jeżówkom, dla tych, co wolą "ujęcia zbiorowe" od portretów.
Jak widać, totalny misz masz.















Jakoś tak wlazły mi w kadr ostatnie lilie orientalne, tegorocznego sadzenia - Salmon Party; ale jeżówki robią za przybranie.





Teraz pierwsze skrzypce przejmują dalie - i "w chórkach" powtarzające kwitnienie róże.

Ja tam uwielbiam taki misz masz , sama też taki mam

Łatka wrote:


Aniu, koleżanka posadziła swego jakieś 10 lat temu, ma słońce, ale rośnie w 'trawie' obok winogron i pnącej róży. Nie mają lekko. Właścicielka jest teraz na 'żaglach;' , ale jak wróci, zrobię tej roślinie fotki by Ci pokazać jaki jest 'słabiutki' ze swoimi pędami,ciekawe- czy to wina od początku , słabowitej sadzonki od producenta? A jeszcze coś, może to ważne, na ścianach obok rośnie bluszcz, zapewne silny konkurent!

Paulino, winna latorośl, zwłaszcza niefachowo prowadzona jest owszem, agresywna. ale milin jej nie ustępuje. Może młody...

Wyrwałam się na moment w Karkonosze:







Tutaj lilie w szczytowym momencie, popatrzcie, jak świetnie mają się orientalne, sadzone kilka lat temu:
Salmon Star





Stargazer



A te wiosną - Fenice



I Anastasie - dopiero teraz wspaniale wyglądają:



Jeszcze kilka pędów w pąkach. Może za tydzień...

Piękne widoki!
Aniu, jak u Ciebie sprawuje się hortensja "Miss Saori"?
U mnie pomimo okrycia przemarzła. Nie wiem czy co z niej będzie.

Ewuniu, Miss Saori nie miała szans przemarznąć, bo uschła pod moją nieobecność w zeszłym roku.

Dokładam naprawdę udane Muscadety



i Flore Pleno, które tu nawet się mnożą:

Cudnie liliowo u Ciebie, Aniu! U mnie już po liliach, jakoś szybko poszło w tym roku.
Błękit hortensji niezrównany