Forum Ogrodnicze Oaza

Kasiu, wielkie dzięki za kolejną możliwość zwiedzenia tej arcyciekawej ogrodowej wystawy
Każdy z pokazywanych ogrodów ma w sobie 'coś', choć z pewnścią jedne podobają mi się bardzo, bardzo, a inne tylko bardzo
Za japońską sztuką ogrodową akurat nie przepadam, ale kloniki japońskie - uwielbiam
Cudowny jest ogród z witrażami, zwłaszcza w części bylinowej, bo całość może troszkę zbyt monumentalna
Anglicy po mistrzowsku komponują rabaty bylinowe; nie mogę się na nie napatrzeć. Próbuję naśladować, ale marnie mi to wychodzi...
Pozdrawiam serdecznie

Całkowicie zgadzam się z Dalą, że Anglicy po mistrzowsku komponują rabaty bylinowe nie mogę wprost oczu oderwać I cudowne jest to, że potrafią z taką gracją bawić się kolorami, fakturami, kształtami komponując je w zachwycające kompozycje - rewelacja jak dla mnie Jak oglądam te rabaty to mam wrażenie ogromnej lekkości, swobody i naturalności...niesamowite !
Budowle i mała architektura też dla mnie trochę pompatyczne ale wiadomo, że na takiej wystawie musi być trochę "drama" i kontrastów, elementów zaskoczenia, nietypowych, odważnych rozwiązań, materiałów itd. Ogólnie rewelacja i każdy z tych ogrodów niesie ze sobą jakiś przekaz i oddziałuje na ludzi

Mądrzyć się nie będę ale jak zawsze z ogromną ciekawością zwiedzam dzięki Tobie CFS.
Ogrody ciekawe, szczególnie te z przesłaniem o chorobach..może dlatego, że wzbudzają dodatkowe emocje.
Ale wiesz..że do tej pory pamiętam ubiegłoroczny chyba- ten z chatką kowala

Kolejny rok z rzędu nie mogę wyjśc z podziwu, że z krótkim czasie powstają takie dzieła sztuki ogrodowej, rabaty, które wyglądają, jakby były "od zawsze".

Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry!
Weekend mi przemknął niepostrzeżenie, nie wyrabiam na zakrętach W ogrodzie dzieje się wszystko w takim tempie, że nie nadążam robić zdjęcia
Róże już kwitną na całego, niestety plaga niszczylistki dziesiątkuje kwiaty Macie jakiś skuteczny sposób na to paskudztwo? Ja na razie tylko zbieram i zwalczam metodą podeszwową, innej nie znam
Nie stosuję chemii w tym roku i trwam w mocnym postanowieniu, że będzie ekologicznie i basta! Będę zbierać płatki na konfitury, poza tym wszystkie inne stworzenia muszą żyć, żeby ogród miał równowagę

Szybciutko odpowiedzi i następne ogrody! W sumie było 17 dużych ogrodów, ale pokażę jeszcze kilka w mojej ocenie najlepszych.

Bozi, w ogrodzie japońskim w oknach są ściany wodne - cudnie to było zaaranżowane, po świat zza takiej szyby wygląda iście bajkowo! Jak do całej aranżacji dodamy kępki mchów i misterne nasadzenia, to robi się magicznie.
Cieszę się, że ogrody przypadły Ci do gustu, czekam na kolejne komentarze i pozdrawiam serdecznie
Sieriko, orlaya w wielu ogrodach robiła furorę, bardzo się cieszę, że będę miała od Ciebie sadzonki
Dotychczasowe ogrody to mocno energetyzujący koktajl, ale będą też inne, to nie koniec
Madżen, projekt Gavina to ogród w krzywym zwierciadle - nie można czytać go dosłownie, bo to mija się z zamysłem twórcy W żadnym wypadku nie oznacza to zmiany stylu Twojego idola, skądże znowu. Musiałabyś widzieć jego szeroki uśmiech gdy wynurzył się z wieży w czasie pokazu, on się z tego śmieje i Ty też powinnaś
Poza tym nie zapominaj, że to był ogród na zamówienie, Harrods miał określone oczekiwania, a projekt miał opowiedzieć konkretną historię. Moim zdaniem brief został zrealizowany po mistrzowsku, co nie znaczy, że taki ogród odtworzyłabym u siebie
Dalu, zgadzam się z całkowicie, rabaty bylinowe komponują bajecznie. Przede wszystkim takie bylinowe inspiracje wywożę co roku z Chelsea. Zestawienia roślin, grę kolorów, faktur...co roku czymś mnie zaskakują i dobrze!
Moni, jak show to show Ma swoje prawa, ale co dla mnie najważniejsze - wiele z tych nasadzeń, kompozycji można z powodzeniem przenieść do naszych realiów ogrodowych. W kolejnych ogrodach widać, że bez monumentalnych budowli też można stworzyć arcydzieło To ogrodowa moda, haute couture ogrodowego designu, ale
są też bardzo przyziemne, dostępne dla przeciętnego śmiertelnika aranżacje! Z drugiej strony, to jednak różnorodność tej wystawy jest jej wielkim atutem, bo obok wymanikiurowanych propozycji są polne nasadzenia przeniesione z Jordanii czy Prowansji
Monia, uchwyciłaś sedno tych pokazów - mało kto zdaje sobie sprawę, że 5 tygodni wcześniej to były tylko ogromne połacie trawy, a teraz obsadzone są potężnymi drzewami, udekorowane setkami ton kamienia i milionami roślin, wyprodukowanymi wyłącznie na ten cel. Co więcej, wszystko wygląda, jakby było tu od zawsze, a tylko przez kilka dni pozwolono innym wejść do tego magicznego świata ogrodów i podziwiać.....

***

Dzisiaj zacznę od ogrodu, który jest w mojej subiektywnej czołówce najlepszych tegorocznych ogrodów pokazowych.
The Morgan Stanley Garden for Great Ormond Street Hospital autorstwa Chris Beardshow został zaprojektowany z myślą o jego docelowej lokalizacji - zaraz po Chelsea zostanie zrekonstruowany w Great Ormond Street Hospital. Ma być przestrzenią przyjazną dla pacjentów i dla rodzin dzieci leczonych w tym szpitalu. Ze względu na fakt, że będzie zlokalizowany na dachu budynku, na drugim piętrze - otoczony innymi wysokimi budynkami, w projekcie kładziono nacisk na nasadzenia leśne i rośliny cienia.
Ogród nie jest może szczególnie oryginalny jeśli idzie o nasadzenia, ale to właśnie harmonia kompozycji wydaje się być jego największym atutem. Podziwiałam go jak zaklęta.
Leśne nasadzenia pod gęstymi koronami wielopiennych drzew, cisowe pączki, wszystkie odcienie i faktury zieleni, przepiękne kompozycje bylin i fantastyczne rzeźby autorstwa John O'Connora i Jilly Sutton. Centralną oś w ogrodzie wyznacza prostokątny basen i konstrukcja z drewna i miedzi inspirowana japońską sztuką budowania altan Azumaya.
Podobało mi się w nim absolutnie wszystko i z przyjemnością przeniosłabym go do siebie


The Morgan Stanley Garden for Great Ormond Street Hospital
Projektant: Chris Beardshow
Nagroda: Gold

Absolutnie fantastyczny w swej prostocie!
Ukryta wśród roślin twarz przywodzi na myśl twórczość Igora Mitoraja...

Gorzatko, mnie też uderzyło to podobieństwo! Nieprawdopodobne odzwierciedlenie wyrazu twarzy - spokoju, ukojenia...tyle w niej emocji.
Rzeźba nosi tytuł "Fallen Deodar" i została wyrzeźbiona przez Jilly Sutton w drewnie z powalonego przez burzę himalajskiego cedru (cedrus deodara). Wypożyczona na wystawę z galerii sztuki Marshall Murray.

Kasik, naprawdę należą Ci się wielkie podziękowania za prezentacje tych cudownych ogrodów, i to coroczne!
Dobrą robotę robisz, kaganek oświaty wnosisz, inspirujesz...
Dzięki za to!
Poczekam chyba z wrażeniami ogólnymi na koniec, ale napiszę już teraz, że od jakiegoś czasu fascynują mnie przede wszystkim ogrodu cienia i półcienia, domyślisz się więc, który z dotychczas prezentowanych podoba mi się najbardziej. Jestem zachwycona pięknem kompozycji z użyciem orlai oraz wieczornika damskiego... cisowe kule łapią za serce, dostarczając niesamowitych wrażeń - elegancja w pełnym tego słowa znaczeniu. Rdzawe rzeźby, tak delikatnie podkreślające klimat ogrodu, urzekają - można patrzeć bez końca na harmonię połączeń małej architektury oraz bujnej roślinności.
Fantastyczne!

Aguś, cieszę się, że mogę dzielić się z Wami wrażeniami po wystawie i przeżywać to ponownie!
Dzięki za cenny wpis, Twoje spostrzeżenia na temat ogrodu pokrywają się z moją oceną na żywo, a to najlepszy dowód na to, że mimo niesprzyjających okoliczności udało się na zdjęciach uchwycić atmosferę tego ogrodu. Kontemplowanie tego projektu na żywo przyprawiało mnie o dreszcze i szczerze wątpiłam, żeby dało się to uczucie przenieść w krótkiej relacji na ekran, ale jeśli czujesz choćby tego namiastkę, to znaczy, że było warto. Dzięki!

***

Ogrod matematyczny.
Na pierwszy rzut oka mnie nie zachwycił. Dużo się dzieje w nasadzeniach (ponad 200 gatunków), sporo pustynnych roślin i kolorystyka zgaszonych brązów, która nie chwyciła mnie za serce. Ale ten ogród trzeba odkrywać...poznawać. Z każdą chwilą zyskiwał, a historia którą opowiada, jest bardzo intrygująca!

Ogród jest celebracją piękna natury, a jednocześnie wnikliwą analizą praw jakimi się rządzi, które w gruncie rzeczy są odzwierciedleniem.... algorytmów
Okazuje się, że prawa matematyki są podstawą dla wszystkich roślin, tłumaczą filozofię wzrostu i życia w przyrodzie.
Prawa matematyki można odnaleźć w wielu aspektach natury – wyjaśniają zarówno fizyczne właściwości roślin, jak i w przebieg zmian w przyrodzie.
I tak - ewolucja roślina może być wyjaśniona zgodnie z zasadą ciągu Fibonacciego – kolejne pokolenia to suma dwóch poprzednich. W ten sam sposób przyrastają gałęzie dębów czy innych drzew. Gdyby przyjrzeć się z bliska łuskom szyszki, ananasa, ziarnom na tarczy słonecznika czy kwiatom kalafiora – można zauważyć, że układają się spiralnie, a ich przyrost również podlega regułom słynnego ciągu – wystarczy policzyć liczbę prawo- i lewoskrętnych spiral. Pestki słonecznika czy różyczki kalafiora ułożone są wzdłuż logarytmicznych krzywych, które grupami biegną w różnych kierunkach, na przykład 34 lewoskrętne i 55 prawoskrętnych. A 34 i 55 to nic innego, jak liczby Fibonacciego.... długo by o tym opowiadać, ale że zawsze miałam umysł humanisty, przemawia do mnie estetyka i na tym się skupię.
Projektant przeniósł ten matematyczny wywód na pasma miedzi, które zdobią elementy architektoniczne ogrodu, utopionego w roślinności głównie z półkuli południowej i basenu Morza Śródziemnego. Szczególne znaczenie dla projektu mają rozchodniki, juki, sosny, trawy, dziewanny, kukliki i irysy. Kwitnące byliny dobrane są w charakterystycznych kolorach ziemii, z przewagą brunatnej purpury, srebra i bieli.
Układ ogrodu odzwierciedla wzrost kwiatu od nasiona (oczko wodne w idealnym kształcie spirali Fibonnaciego) poprzez łodygę (wygięta w łuku ławka z miedzianym dekorem) i kwiat (piętrowa altana w głębi ogrodu). Całość sprawia wrażenie bardzo dynamicznej projekcji - wzrok podąża ścieżkami, które giną za zakrętem, ruch prowadzony jest łukowatymi liniami, a przez to ogród zyskuje głębię mimo stosunkowo niewielkiej przestrzeni. Świetna lekcja projektowania jak dla mnie i niewątpliwa inspiracja!

The Winton Beauty of Mathematics Garden
Projektant: Nick Bailey
Nagroda: Silver-gilt

Kolejny ogród to niewątpliwy dowód na wyjątkowość Chelsea - nie ma drugiego takiego miejsca na świecie, gdzie obok ogrodów kipiących zielenią pod koronami gęstych drzew, znajdziemy przytulny kawałek północnej Prowansji na spękanej słońcem kamienistej ziemii...
James Basson już drugi rok z rzędu zaprasza zwiedzających do swojej małej Prowansji w środku Londynu. Z okazji 40-tej rocznicy marki L'Occitane zaprojektował ogród będący kwintesencją Prowansji i celebracją tego regionu. W 1976 roku, w samym sercu Prowansji, młody Olivier Baussan znalazł porzuconą starą destylarnię parową i rozpoczął produkcję olejków eterycznych z lawendy i rozmarynu czym zapoczątkował produkcję naturalnych kosmetyków znanej francuskiej marki. Ogród jest próbą odtworzenia surowego piękna Haute Provence, więc mamy skraj pola lawendy, fragment górzystego krajobrazu i naturalnie okaleczone (połamane wiatrem), drzewa migdałowe typowe dla tego obszaru. Delikatny strumień biegnie od suchego murku z kamienia, przez środku ogrodu i znika pod suchym kamiennym mostem. To bez wątpienia gród sensoryczny - zapach lawendy i bijące cieplo z rozgrzanego kamienia z delikatną nutką migdałów oddają atmosferę tego ogrodu.
W ogrodzie wykorzystano trzysta odmiany roślin charakterystycznych dla regionu, a wszystkie materiały (kamienie, ziemia, drzewa i inne rośliny) zostały przywiezione z Prowansji. Murek i mostek też budowali rzemieślnicy specjalnie sprowadzeni z Prowansji.
ps. Wszystkim, którym ogród przypomina nieco zapuszczone zarośla (niekoniecznie prowansalskie ) pragnę przypomnieć, że to jest wiernie odtworzony krajobraz w miejscu, gdzie jeszcze miesiąc temu... był równy jak stół kawałek trawnika


L'Occitane Garden
Projektant: James Basson
Nagroda: Gold

Ostatni ogród podbudował mnie bardzo , wygląda wypisz wymaluj jak moja okolica po zeszłorocznej trzymiesięcznej suszy . Nie wiedziałam, że tak wygląda Prowansja
Żarty żartami , ale ponieważ wciąz jestem pod wrażeniem pokazywanych ogrodów i pracy włożonej przez Kasię, żeby nam to pokazać , to ostateczną opinię zostawię na koniec

Ja będę komentować na bieżąco...
Ogród Chrisa B. fantastyczny, to jest to do czego dążę....harmonia, ogroduję 15 lat, przeszłam różne etapy fascynacji i już wiem, że harmonia to cos co trzyma przy życiu. Nie mocne bodźce na każdym zakręcie czy skrawku. Aby nasycić zmysły, ukoic je i czerpać impulsy do wyzdrowienia, równowagi psychicznej, bo to jest wyzwanie dla dzisiejszego świata, potrzeba nam harmonii....dla mnie pierwsze miejsce. Te rzeźby chapnęłabym od razu, kocham rdzawe/rdzewiejące detale w ogrodzie....Oczywiście daleka droga przede mną

Mała Prowansja wbrew pozorom jest trudna do osiągnięcia w ogrodzie, łatwo tu przedobrzyć puszczając wodze wyobraźni....ale jej urok niezaprzeczalny bardzo wdzięczny zakątek.....

ogród Prowansji bardzo mi się podoba
zakochałam się w tym murku....ech jak jakieś stare ruiny

ooooo cos na co czekałam - ogród prowansalski. Klimat oddany doskonale, jestem zachwycona, bo właśnie takie obrazy mijałam podczas wakacji w Prowansji - ubogie, "suche" nasadzenia, które w słońcu i na skale oddają najpiękniej zapachy rozmarynu i lawendy. Ale jak na razie mój faworyt to The Morgan Stanley Garden for Great Ormond Street Hospital i podobnie jak Ty, mogłabym go w całości przeteleportować do siebie
Bardzo dziękuję za relacje, wkładasz w to tyle serca

Markitko, doskonale Cię rozumiem, ten ogród najbardziej przypomina coś, co mogłabym stworzyć na moich piaszczystych ugorach Na pewno jakaś inspiracja będzie..lawendowe poletko i kamienny murek..
Sieriko, harmonia i spokój emanował z każdego zakątka tego ogrodu, cieszę się, że udało się przenieść ten klimat w relacji!
Mam znacznie krótszy staż ogrodowy, ale spostrzeżenia analogiczne..w moim aktualnym ogrodzie najbardziej latem przeszkadza mi przesyt, nadmiar bodźców i kolorów, dlatego wiem, że w kolejnym będzie nieco inny klimat. Na pewno znajdą się zakątki, które będą wyłącznie zielone - odpoczynek dla oczu i ukojenie dla duszy. Ogród Chrisa mnie zainspirował do przearanżowania otoczenia domu w projekcie, nad którym pracuję. Mocno się zastanawiam nad wyrzuceniem symetrycznych rabat na rzecz takiej luźnej przestrzeni poprzecinanej wielopiennymi drzewami i cisowymi pączkami..
Marta, ten murek wygląda wspaniale prawda? Powiedziałabyś, że stoi tam od miesiąca??
Iwonko, wiem, że Prowansja gra Ci w sercu, cieszę się, że ogród Ci się spodobał. Myślę, że każdego kto miał przyjemność zwiedzić ten region chwyta za serce taki krajobraz..jego autentyczność, surowość, a jednocześnie bijące ciepło, przytulność i unoszące się wokół aromaty..które przenoszą nas w oka mgnieniu do tego magicznego regionu. Bezcenne. Nawet w pochmurny dzień w Londynie, można było się na chwilę zapomnieć
Chris Beardshaw ma fantastyczne czucie w projektowaniu. Nie wiem czy pamiętasz jego ubiegłoroczny ogród na Chelsea? Również mnie zachwycił....

****

no bym nie powiedziała, jak dla mnie to on wygląda jakby stał tam od zawsze

Ogród australijskiego projektanta, Charlie Albone, który w ubiegłym roku debiutował na Chelsea. Zaprezentował formalny ogród, ale bez przesadnego zadęcia - wręcz przeciwnie - to przyjazna przestrzeń do relaksu i refleksji. Wgłębnik zlokalizowany w centralnej części ogrodu zapewnia dodatkową prywatność i oferuje możliwość wyciszenia, wycofania się na chwilę z pędzącego współczesnego życia. Ogród przecinają kanały strumyka, zapewniając przyjemny chłód wokół wgłębnika otoczonego bujnymi rabatami w ciasnych, bukszpanowych gorsetach.W nasadzenia widać egzotyczne rośliny rodem z Australii, ojczyzny projektanta, ale też tradycyjne, europejskie byliny, a całość spaja struktura ciętych w kostki buszkpanów i formowanycb grabów.

Support, The Husqvarna Garden
Projektant; Charlie Albone
Nagroda: Silver-Gilt

[

chyba właśnie takie bukszpanowe obwódki były w zeszłorocznym ogrodzie Chrisa....