Forum Ogrodnicze Oaza

Magdaleno po trzech dniach powtórz proszę oprysk z sody.

Dobrze Gosiu, pamiętam. Dziękuję.
Gdy patrzę jak Twoje ciężko doświadczone zalaniem rośliny wyszły z tych opresji bez szwanku, to coraz bardziej przekonuję się do naturalnych , nie agresywnych metod działania, choć przyznaję,że czasami jeszcze zdarza mi się sięgać po te radykalne środki - gdy widzę, że roślina nie daje rady , ginie pomagam jej "konwencjonalnie".
Wiem,że ekologia wymaga cierpliwości , konsekwencji i pokory. Wszystkich tych cnót uczę się codziennie . Nie tylko w ogrodniczej działalności.

Wendusiu !!! Gdzie jesteś ?

o piękny ,taki podwójny powojnik,taki przydałby mi sie ,bo mam same pojedyńcze
rózyczki śliczne,a Barrock - cudnaa,można się w niej zakochac i zachcieć

Wołałaś?
jestem,
tutaj,
w pobliżu Wiolonczelistki
zasłuchałam się, a potem zgubił mi się kod wejścia do Oazy...
W sprawie piwonii krzewiastej, o której wcześniej wspomniałaś, mam jeno zamglone podejrzenie jaka to odmiana. Niepewna nie będę domniemywać, ale bezimienność nie uszczupla jej walorów, prawda? U mnie w tym roku kwitły tylko dwa krzaki (na siedem), jakaś biała (może ta: www.piwonia.com/img/galeria/img_0027.jpg) i różowa:

- też incognito, choć radość mi sprawiła bardzo określoną, bezmierną.

Możesz bliżej pokazać Polares, bo śliczna, a nic o niej nie wiem. Znalazłam Polareis, rugosę - to ta sama?

Firletko,przyszłam z ogrodu spieczona warem,zniechęcona kolejnymi problemami roślinnymi,szukając ukojenia chłonę Twój wątek.Z wiekiem coraz bardziej skłonna do refleksji nad życiem,lubię pomedytować w ogrodzie,nie nadążam za światem i nie chcę pędzić na oślep nie wiadomo gdzie i po co.Szczęście spotkamy każdego dnia ,ba każdej chwili ale tylko nieliczni potrafią je dostrzec,dla mnie niewyczerpanym żródłem jest ogród.Niedoskonały,niedopieszczony,chwilami wręcz zaniedbany a zawsze przywraca radość życia,bo to zycie w nim jest i ja się odrobinke do tego przyczyniam.Obserwowałam dziś starą kępę lawendy oklejoną wręcz owadami co za muzyka dla zmysłów.Twoje opowieści wciągają niczym wir,dają sposobność wytchnienia,zmuszaja do refleksji,Waldek tak świetnie to wyraził,niczym muzyka Chopina/uwielbiam,widzę od razu nasze krajobrazy/.Na pewno nic nie wywieje mnie od Ciebie gdy tak czarujesz słowem a ogród muzyką.
Łączy nas cos jeszcze,miłość do zwierząt,przygarnęłam juz wiele,zabiedzone,gonione przez ludzi,ratowane,leczone,pieszczone.Zwierzę potrzebujące pomocy dostanie ją.Nawet to,które "ma"właściciela/czytaj łańcuch/.

Aniu , jeśli chcesz podwójny bez ryzyka pojedynczych kwiatów to plecami Ci ‘Diamond Ball' kwiaty białoniebieskie pełne zarówno na starych jak i na nowych pędach. U mnie jeszcze roślina malutka, więc ma dosłownie kilka kwiatuszków, ale już coś widać. Podobna jest do odmiany ‘Veronica’s Choice ‘ ( pokazałam ją na 8 str) , tyle że Veronica pełne ma tylko na zeszłorocznych pędach , a na nowych już tylko pojedyncze.
Dla porównania ‘Diamond Ball’:



A skoro tak bardzo spodobał Ci się Barrock to pokażę Ci jeszcze jego inne oblicze, jak u róży florystycznej – szykujący się do rozkwitu pąk:



Wendusiu ,
no nareszcie jesteś .
Wiesz, nie mam pojęcia o piwoniach krzewiastych . Tzn. mam - o zapachu , odkąd mieszka u mnie Twoja/moja bezimienna . Ty wiesz, że ona ( ta moja ) mi trochę przypomina różę ‘Eyes for You’ tylko roża wąsiki ma subtelniejsze – nie musi kusić obfitością pyłku, owady i tak znają jej walory. A piwonia ? Choć zapach upajający , ale tylko plebejka, nie arystokratka.
Ciekawe dlaczego Twoich 5 z 7 nie zakwitło ?...

Wandziu, pomyliłam nazwy białej podwójnej – nie Polares tylko Glacier – floribunda wyhodowana przez Pernille Olsen (DK) wprowadzona przez Poulsena 1996
Niestety nie mam jej innego zdjęcia, a już przekwitła, dopiero zawiązuje kolejne pąki. Na pewno jeszcze ją uwiecznię, tym bardziej , że wiem ,że to dla Ciebie .

To może zamiast białej róży biała lilia – gdybym mogła wysłać Wam ten zapach:



I azjatycka Spring Pink


Oraz :Salmon Classic i Concha’d Or



Obok nich coraz bardziej się zadomawia i nie kryjąc już swojej asertywności wysuwa się na pierwszy plan przed liliami Amber Sun . Nie powiem,że nie podoba mi się taka zdecydowana postawa , bo stworzyła z nimi całkiem udany duet. Ciekawe jak długo będą panowały pokojowe stosunki…
W końcu ktoś będzie musiał ustąpić pola i chyba nie będzie to róża.

Bursztynowe słońce





Ewuniu – dziękuję za wszystkie serdeczne słowa. Gdybym Cię mogła jeszcze zatrzymać aromatem lilii , róż i jaśminu… Pomedytujmy więc wspólnie przy Twoje kępie lawendy.

Dla Ciebie moja imienniczka. ‘Magda’ – niepozorna, nie rzucająca się w oczy , przycupnęła w cieniu większej , okazalszej Rose de Resht , tworząc jednak całość z kontekstem , w którym przyszło jej żyć. Nie jest to na pewno celebrytka z pierwszych stron ogrodowych magazynów. Skromna miniatura, bez której jednak na rabacie byłoby dziwnie niezrozumiałe puste miejsce .
Przechodzącego obok człowieka ten niezamieszkany kawałek ziemi skłoniłoby do chwilowego zatrzymania na sobie spojrzenia . Stojąc tak w niepewności przemknęłoby mu wówczas przez myśl :
- 'czegoś mi tu brakuje‘, po czym pewnie nie chciałoby mu się już zaprzątać tym głowy i rzuciwszy ‘ Eee…a może nie‘ pobiegłby dalej podziwiać to , co z daleka krzyczy i rozsiewa narkotyczne aromaty.
Taki już los miniatur…Zyskują na zbliżeniu.

Magduś,dziękuje za sugestie,polecane rośliniki,,,napweno z tych rad skorzystam
A Barrock zdecydowanie piękniejszy,takie rózyczki ładne,,,ale takie to i ja posiada,a takich pełych,pomponowych mi sie chce

Magdaleno,ja juz dawno dostrzegłam piękno drobnych kwiatów,niepozorne?nic takiego,one są trwalsze i dłużej kwitną,dopełniają ale równie zachwycaja same i wiem z forum,że coraz więcej osób postrzega je tak.Są delikatne ale ich urok roztacza czar, niczym motyle przysiadają unosząc się jednocześnie nad ziemią a któż oprze się czarowi motyli?Na pewno nikt czuły na prawdziwe piękno.Dziękuje za tę różyczkę,gdybyś mogła zobaczyć wszystkie róże ostatnio sprowadzone do ogrodu.........to właśnie to.

Bursztynowe słońce prześliczne , pewnie będzie ósmą na mojej liście (czy to jej imię?). Mnie zdecydowanie bardziej podobają się róże o takich zwiewnych kwiatach niż napuszone królowe, a może dlatego, że takie bardziej pasują do moich ogrodowych założeń

Marjorie i Claire tez mam od wiosny i jestem zachwycona nimi .Claire też jest młódką ,bo wygląda mi na starszą .Bursztynowe słonko podobne do mojej Hansestadt Rostock .Madziu piwonia podobna do mojej zamówionej na jesieni Cora Louise niestety jeszcze nie kwitła .Miło spędziłam czas w Twoim ogródku

Gospodyni wątku buszuje, więc póki co, naruszę tutejszą ciszę.
Kwitną lilie, floksy, hortensje, macierzanki, monardy, lawendy... róże pchają się z gotowalni na powtórny występ na scenę - lato, cudna pora - mnożę więc radość.

kochani goście - nie było mnie czas jakiś, dziękuję za Wasze odwiedziny podczas mojej nieobecności, za miłe słowa.

Aniu - "pomponowe" róże to te , od których zaczęła się moja miłość do nich.
Niektórzy mówią na nie "kapuściane ", ale mi takie określenie kojarzy się jedynie z głową.

Ewo, wkrótce ponownie pochodzę po Twoim ogrodzie by nadrobić zaległości i zobaczę te , które sprowadziłaś .

Wiesiu - u Ciebie wszystko lekkie, zwiewne, falujące. Nie trzeba fajerwerków i przesady. Natura sama się broni.Różyczka w handlu ma na imię Amber Sun .

Jagódko, mam też i Hansestadt Rostock - tegoroczna, ale ma taki wdzięk, że staję przy niej za każdym razem , gdy wychodzę po coś do ogrodu i zapominam przy niej po co... właśnie ...może po to jedynie , by na nią popatrzeć .




Wendusiu - jak miło,że przybyłaś do mnie ze swoim królestwem. Dokąd prowadzi ta ścieżynka zielona tak pięknie wytyczona zmurszałą gałęzią ? Pewnie Psinka sama się zastanawia, czy już odkryć tę tajemnicę, czy się nią jeszcze podelektować...
Widzę też kuliste hortensje podsadzone złotą trawką . Jak będzie pięknie !

Połączenie jeżówek i floksów z ciemniejszym oczkiem takie samo jak u mnie...Nie dziwi nic...
Lilie i u mnie już dojrzały . Niektóre zeszły ze sceny by ustąpić miejsca następczyniom :

Ich zapach zapiera dech w piersi, ale pozwalam sobie się nimi odurzać.
Casa Blanca.



Wenduniu, nie wiem jak u Ciebie, ale u mnie już zakwitł bodziszek Kąty Rybackie:

Trudno określić ile w nim odcieni blue, różu i lawendy.

W gęstwinie polnych kwiatów u mojego sąsiada za płotem rośnie drugi "naturszczyk" - tym razem w szaroperłowych odcieniach błękitu... Cudo ! Gdyby mi pozwolił nim się zaopiekować ... ach!





Upojnie pachnący Frederic Mistral:

I jak tu nie kochać lata,jak one takie cuuudne,tyloma kolorami się mieni,,,tyle pięknych kwitnień
Lilie kochane,,,Twoje też są piękne
Różyczki śliczne,dobrze,że one tak długo kwitną
I piękne okazałe masz kępy pysznogłówki,,,ja jej niestety nie mam

jejku Madziu jak kolorowo

Firletko gdzie jesteś?????tęskno za Twoimi ogrodowymi opowieściami

Sieriko i wszyscy rzucający w tę stronę spojrzenie…

Jestem, choć mnie nie widać. Jestem w równoległej przestrzeni , czyli w świecie , gdzie nasze istnienie wyznacza czas, narzuca nam się bezlitośnie, popycha, pogania, ponagla i ciągle fuka niezadowolony ganiąc
– Znów nie zdążyłaś ! Jeszcze to ! Jeszcze tamto ! Szybciej !
W końcu mam tego pędu „po kokardę „ i jakby wytrącona z cywilizacyjnego transu zaczynam sobie przypominać …tak…przecież jest takie miejsce , gdzie zegar nie ma baterii , jedyna energia , która go napędza to siła biologii. I wracam. Znowu zdumiona,że wszystko jest na miejscu. Nawet jest więcej, niż pamiętam sprzed wielu tygodni, podczas których byłam tu wprawdzie, ale nie duchem…
Nie da się jednak oszukać serca, któremu brakuje wytchnienia. Nie da się wmówić,że sprawy pilne mają pierwszeństwo przed ważnymi.
Po raz kolejny dociera do mnie ,że jednym z tych miejsc, gdzie odnajduję harmonię i spokój na tej ziemi jest ogród.

A tu hortensje zakwitły


By poróżowieć nie wiadomo kiedy


i pokryć się rdzą ,



Może to po tej nocy , która przeniosła nas w czasie o jakieś półtora miesiąca do przodu :






Ścinając liście funkji i nie cierpiące zmarzliny niecierpki.

Dróżka porośnięta czosnkami, bzem koralowym i hostami zachęcała ,by iść nią dalej


ku skąpanej w słońcu polanie


Gdzie pod sercowatymi liśćmi katalpy trwał w świetle swoich pięciu minut oczekujący zachwytów krwawnik.


W duecie ze ślazem



Obydwaj zajęli to samo miejsce godząc się na wzajemne sąsiedztwo. Żyją nie narzucając się sobie zbytnio, respektując granice .Na razie.

Na tej samej słonecznej polanie zmieniały się dekoracje .
Zamieszkał tu nowy clematis – zamorski , rodem z Japonii, choć nazwa sugeruje inaczej, skośnooki „Shin- Shigyoku” . Ważny i dumny, bo przyjechał na tę prowincję wprost z międzynarodowej wystawy „Zieleń to Życie „



Też mi powód do panoszenia !... Phi ! A czy nam czegoś brakuje ?






Nawet oglądane z „perspektywy trzmiela” ( jak to mawia Waldek727) napełniają słodyczą dojrzałej moreli i późnoletniego miodu .
Graham Thomas



Jesień ma w sobie to szczególne światło. Nie ma takiego o innej porze roku. Ogrzewa. Nasyca. Jakby chciała nas napełnić słońcem na te długie miesiące fluorescencyjnej bieli .

Madziu, kochana jak sie cieszę, że znów sie odezwalaś. Twoje wpisy, zawsze tak romantyczne, poetyckie wprwiają mnie w dobry nastrój.
Przy porannej kawce są jak rozgrzewający termofor na coraz chłodniejsze poranki
A z powojnika rodem z Japonii będziesz zadowolona. Choc nie osiąga wyżyn kwitnie i rośnie bez humorów
Miłego dnia

Magdalenko
I moja codzienność rozpędzona niczym super ekspres I jak tu z niego wysiąść w tym pędzie ... trochę strach.
Twój ogród i ogrodowe opowieści jak zwykle urzekające