Forum Ogrodnicze Oaza

Anulko, tak na szybko zapytam... jak Twoje kalifornijki znoszą tę ekstremalną pogodę?

Kasieńko

One również są podlewane kiedy grzebię wewnątrz kastry, widzę, że się ruszają, nawet całkiem żwawo, przerabiają to, co wrzucam ( głównie świeże odpadki warzywne i owocowe ), jednak produkcja "soczku" została zminimalizowana....
A czy jest coś, na co powinnam zwrócić szczególną uwagę jako początkujący hodowca ?

Jesteś już w swoim brzozowym raju ?

Jaki znowu początkujący... tak pytam... czy niemrawe bardziej.
Niestety jeszcze w "piekiełku" warszawskim

Druga lilia wygląda na odmianę Triumphator , z całą pewnością nie jest to Casablanca, która jest lilią orientalną, ma zupełnie inną budowę kwiatu - nie trąbkową - no i jest czysto biała

Anusia, jak tam? Mam nadzieję, że burza była, spokojna oczywiście, ale podlała i schłodziła rozpalone miasto. Jeszcze kilka dni, ciężko, ale nie mamy wyboru. Do tej pory było pochmurno, teraz niestety żółta pijawa na stanowisku i robi się coraz cieplej
Ślicznie u Ciebie w ogrodzie, tyle kwitnień Do kiedy masz urlop? Mam nadzieję, ze uda się choć trochę wypocząć i przede wszystkim zdrowo wyspać.
Dla Wszystkich w temperaturze umiarkowanej

U mnie popadało w środę. Przez co najmniej pół godziny,ale i tak za mało.
Podlewanie na okrągło
Ja też jeszcze nigdy nie miałam tak leniwego umęczonego urlopu.
Za Twoją radą nie wychodziłam nigdzie z domu. Dopiero wieczorem na podlewanie.
Od 2 dni temperatura się obniżyła...do 30 stopni.
Jest sukces

Aniu..jak sytuacja u Was..? Czytałam o mega burzy nad Poznaniem Jak szanowne futrzaki przetrwały te fajerwerki natury ?

Ściskam!!

Mega burza pod Poznaniem tylko pozazdrościć... gdyby to tak u mnie... miałabym pełne beczki
Nie wiem co chwalić bardziej zdjęcia, czy zachwycające opisy i opowieści

Pozdrawiam

Aniu mam nadzieję, że u Was wszystko dobrze, jesteście cali i zdrowi, futrzaki już doszły do siebie po przeżyciach burzowych, a ogródek tylko podlany bez strat

Anusia, zakładam, że wszystko ok i ogrodujecie. Czekam na wieczorne wieści

Kochani

Bardzo dziękuję za troskę i zainteresowanie , spieszę Wszystkich Gości uspokoić i zapewnić, że przetrwaliśmy żywioł, jaki nawiedził Poznań w ostatnią noc .... jak żyję, nie widziałam takich egipskich ciemności i deszczowej zasłony ( błyski i grzmoty nie były na szczęście aż tak dotkliwe ), która trwała stosunkowo długo.
Dzisiaj duchota niemiłosierna, synoptycy wydali ostrzeżenie o kolejnych, gwałtownych burzach, tak więc z drżeniem serca nastawiamy się na powtórkę z tej kiepskiej rozrywki ...
Postaram się wieczorem napisać coś sensownego, ale na razie pełnię dyżur przy Dredziku; nasz najstarszy ma kiepski dzień ....
pozdrawiam cieplutko i mocno ściskam

Widząc wiadomości z Wielkopolski pomyślałam o Tobie.....jak i co, na szczęście nic złego nie stało się......a jak Dredzik ? Oby doszedł do siebie..

Aniu,tulaśki dla Dredzika.Niech szybko wraca do formy.Ja również zadrżałam słysząc w wiadomościach jaka burza przeszła przez Poznań.Cieszę się,że u was wszystko w porządku

Anuś..a co z Dredzikiem?? Stres po burzy, czy jakieś zdrowotne zawirowania ??

Ściskam gorąco!!

No to mamy chłodniej .Wreszcie Ja dziś leniuchuję i cieszę się ,że nic nie muszę .Laba i delektacja Ale od jutra znów do konewki i do pielenia .Ale to już przy chłodniejszym powietrzu sama przyjemność .Piękne masz Aniu leluje ,u mnie jest też jedna która kwitnie .Kilka wykopanych czeka na przesadzenie .Trzymaj się ciepło

Mam nadzieję, że kolejna burza przebiegła łagodnie i Dredzik ma się lepiej . Przytulam serdecznie

Kochani

Bardzo, ale to bardzo dziękuję Wam z odwiedziny, za pamięć i jak zawsze - dobre fluidy ...

Nareszcie siedzę … mam na myśli to, że mogłam usiąść na kanapie i wyciągnąć chude nóżki , wdychając przy okazji zapach zalewy musztardowej, unoszącej się po całym mieszkaniu ….
Ale po kolei …

Upały, skwar, nieprzyzwoite temperatury, brak deszczu i bardzo nieprzyjemne burze już za nami. Na szczęście. Poniedziałkowy poranek przyniósł tak długo wyczekiwane wytchnienie od spiekoty, ale i zwiększoną ilość wilgoci po weekendowych opadach – ludzie, zwierzaki i rośliny poczuli, że żyją na nowo. Niesamowite, jak te dwa deszczowe dni odmieniły naszą codzienność, prawda ?

Dredzik czuje się o wiele lepiej, jednak był taki moment, że serce stanęło mi ze strachu. Zdaję sobie oczywiście sprawę, że na chorobę zwaną starością nie ma lekarstwa i że muszę liczyć się z Nieuniknionym, jednak każdy dzień życia tego Psa jest dla mnie jak najpiękniejszy prezent. Zbyt wiele zawdzięczam i jemu, i jego mamie, czyli Żuczkowi.

Niemniej dziękuję wszystkim za serdeczne zainteresowanie i życzliwość, i dobre serduszka … Wasza obecność i dobre słowa są dla mnie niezmiernie ważne

Kiedy byłam małym brzdącem, byłam bardzo zdziwiona, kiedy czas wakacyjny nazywany był sezonem ogórkowym. Były to czasy … świetności PRL-u, kiedy całymi rodzinami słuchało się Lata z Radiem w Radiowej Jedynce, a charakterystyczna melodia o każdej pełnej godzinie gwarantowała ciekawą, jak na ówczesne czasy, audycję i typowo wakacyjną rozrywkę. Po cichu przyznam się, że nadal lubię, będąc w pracy, posłuchać głosu spikera „ Tu Polskie Radio. Słuchacie audycji Lato z Radiem” Momentalnie przenoszę się w czasie i oczami wyobraźni, bez wysiłku pamięci, widzę mały kocyk na nadbałtyckiej plaży, osłonięty skromnym parawanem ( nie takim, jak teraz, ha ha ha ), Mama w dużych okularach przeciwsłonecznych troskliwie smarująca plecy Tacie i mnie jakąś oliwką, obok torba z kanapkami, termosem i butelką kompotu …. i ten niesamowity szum fal, krzyk mew, zapach morza, jakieś muszelki, szyszki, wodorosty wyrzucone przez wodę, za plecami sosnowy las …

Sezon ogórkowy …. wówczas oznaczał dla mnie po prostu wakacje i odpoczynek od szkolnych zmagań....
Tymczasem dzisiaj
Nasz jedynak, ogórkowy „krzaczek” obdarzył nas czterema ogórkami – zostały wykorzystane w postaci mizerii, a skórkami przetarłam skórę twarzy – ku odświeżeniu; kolejne maluszki niby pokazują swoje mordki, ale jakieś takie … mizerne.
Aby sprostać wymaganiom domowników w zakresie przetworów warzywnych, uroczyście ogłosiłam otwarcie Domowej Spiżarni i w ten sposób półeczki powoli zapełniają się słoikami z … ogórkami oczywiście, kupionymi od „babci” na ryneczku.
Na pierwszy ogień poszły kiszone małosolne, z własnym chrzanem, koprem i gałązką estragonu, do tzw. natychmiastowego spożycia. O tym, że było to iście ekspresowe tempo pałaszowania, niech świadczy fakt, że z niemal 2 kg ostały się dwa smętne ogóreczki ….

Kiedy upewniliśmy się, że jakość ogórków jest odpowiednia do przetworów długoterminowych ( nie przenawożone, jędrne i chrupiące, zdrowe ), Adam przytaszczył kolejne kilogramy zieloności, no i …. po powrocie z pracy, korzystając z rewelacyjnych przepisów naszej Violisi, popełniłam na początek ogórki po kozacku ( zalewa musztardowa, hu hu ha, ostrrra ), a kolejne dni przeznaczone będą na pakowanie następnych ogóreczków w słoiki, tym razem z kolendrą ( mam własną, z ubiegłorocznego zbioru ), i rzecz jasna – kiszonych.

Violisiu – jesteś wielka

Zebrałam też troszeczkę zielonych pomidorków z uprawy parapetowej ( czerwone też są, a jakże ! ) i po namyśle postanowiłam uwiecznić je jako sałatkę z cebulką na słodko-kwaśno z ziołami.

Na degustację czekają „kapary” z nasion nasturcji, które udało mi się zebrać jeszcze jako niedojrzałe. Do marynaty wykorzystałam własnoręcznie zrobiony ocet jabłkowy, który tak nam zasmakował, że nastawiłam kolejną partię, tym razem z ogrodowych papierówek.

Sezon ogórkowy ….
Wcale nie musi oznaczać nudy i marazmu …. i z pewnością nie grozi żadnemu ogrodnikowi

pozdrawiam cieplutko i do zobaczenia w kolejnej odsłonie …. czyżby też ogórkowej ?

Mnie Lato z radiem kojarzy się także z wakacjami, ale w zupełnie innej scenerii . Wakacje na wsi, radio wystawione przez okno na dwór, my (dzieciaki, wnuki wszystkie moich dziadków) siedzimy w sadzie na trawie i nawlekamy na druty liście tytoniu . Papierówki lecą nam na głowy, a my liczymy ile kasy zarobimy - złotówka za każdy nawleczony drut o długości 2 metrów . O pokłutych dłoniach i niezwykle trudno zmywalnym brudzie tytoniowym nie wspomnę
Ech, dzieciństwo ...