Forum Ogrodnicze Oaza

Aniu Łatko, znam to uczucie Ale bywa, że pomimo wieku przedemerytalnego czasem zachce mi się łazić po drzewach, a czasem leżeć plackiem na trawniku albo turlać się po piachu... No, kto bogatemu zabroni A kto ci zabroni spaść z tego drzewa? - pyta mój pierworodny, ale co on wie Ja tylko w papierach jestem starszą panią, ale ponieważ całe życie pracuję z dzieciakami, to tego nie zauważyłam
A dzisiaj dodatkowo dogoniła mnie refleksja, że szkoda planować wszystko co fajne na emeryturę, trzeba korzystać tu i teraz
I taki właśnie mam plan, ale ciiicho...

Beatko, i to jest bardzo dobry plan
Chyba i ja powinnam zacząć go realizować.

Kasiulu, ja z Tobą w tych gatkach i kucykach
Dla mnie też ogród jest oazą i arkadią. Tu wiem, że żyję, chociaż najczęściej wypełzam z niego ledwie żywa. I tak lubię!

Sorki, że wjadę tu z memem ale tak trzeba:

Drukowanie własnych pieniędzy...czy to nie jest aby obłożone jakąś sankcją karną?

Póki co tego nie robię, produkuję własne piękne widoki i zapachy.
Ale w dzisiejszych czasach kto wie, do czego będziemy zmuszeni.

O kurczaki a w moim lesie mało co rośnie prócz zielonej pietruszki i szczypiorku
Chyba muszę zrobić nowe skrzynie, bo inaczej żegnajcie warzywka

Łatka wrote: Ja też już obmyślam plan "B" , jakby tak było trzeba jakiś drób znoszący jaja znowu mieć, a kto wie czy i koza nie będzie potrzebna , to potrzebuję przegrodzić działkę.
Syn mi powiedział: "mama Wy chociaż wiecie jak sobie radzić w takich czasach, bo to już przeżyliście, a dla mnie to nieznane"

Bo w życiu nie liczą się pieniądze tylko kreatywność i umiejętności, dlatego o nas ogrodomaniaków się nie boję, damy radę

Bea612 wrote: I to jest bardzo słuszna refleksja - mój tata tak planował i niestety, ale zmarł na zawał tuż przed emeryturą, czyli w wieku 54 lat - dało mi to do myślenia i od tego czasu (czyli od dosyć dawna) mam mocne postanowienie nie popełniać tego błędu.

Tylko jak to pogodzić z tą praca zawodową, to ja tego nie wiem i nie umiem, stale w biegu i w stresie.

Ja od paru lat zwalniam pomalutku, licząc na to, że to poskutkuje bezproblemowym wyhamowaniem w okolicach 60-ki. Choć i tak nie mam złudzeń - będę musiała dorabiać na tej mojej głodowej emeryturze – ale mam już parę planów, jak to z grubsza ogarnąć

Beatko, ja też uwielbiam urobić się w ogrodzie do upadłego Ciało obolałe, ale za to na duszy lekko

Warzywa uprawiam, bo taki jest mój wybór Już ubiegłego lata zauważyłam, jaka to oszczędność dla budżetu. Ogórki w sezonie po 6 zł
Cale szczęście, mam miejsce, trochę sił i zapału, i dalej będę ten mój warzywnik uprawiać.

Alu, mały kurniczek i koza to moje marzenie Kiedy tylko zamieszkamy na wsi, od razu zacznę je realizować.
Jajeczniczka z jajeczka prosto od kury, ze szczypiorkiem wprost z grządki
A teraz zamiast biec do sklepu, biorę się za pieczenie chleba.

Dobrego dnia

Kozy to nie, ale kilka kurek z przyjemnością bym przygarnęła - tyle, że u mnie to nierealne, niestety. Przynajmniej obiecałam sobie bardziej zadbać o warzywa w tym sezonie, bo na razie to tylko kwiatki i kwiatki - w dodatku takie mało jadalne

A ja właśnie i kózkę, i kurki chętnie bym przytuliła, tylko gdzie to trzymać?
Większość mojej działki porastają drzewa, reszta to łany kwiatowe. Chyba że jeden psi kojec przerobię na kurniczek i obórkę Jak się chce...

Kasiu, moja emeryturka już za półtora roku, ale mamy podobnie- po prawie 40 latach pracy w szkole nie wiem, czy za nią wyżyję

Ja do emerytury jeszcze trochę muszę popracować, a już wiem, że lekko nie będzie
Anula, zazdroszczę, że masz już plan awaryjny na przyszłość. Może z czasem i ja coś wymyślę.

Babcia Ala wrote:
Alu stres zabija i to jest najgorsze.
Co do reszty.
U mnie zawsze była kolejność działania:
1. "żywe"
2. to co daje kasę (w tym praca zawodowa)
3. cała reszta. Ile dam radę, przy założeniu, że jak czegoś nie zrobię, to trudno. Widać tak miało być. Tą metodą w ubiegłym roku pomidory poszły w kosmos. Czasu (+zdrowia, siły i możliwości) starczyło mi do przepikowania do pojemniczków. A potem już nie. Trudno. Kiedyś dałabym radę więcej, ale ja "młoda emerytka" (tj od zeszłego roku), a teraz jak przegnę z robotą to mi się "włącza funkcja czytanie książek" - tak przez 2-3 dni. Organizm się broni

Co do cisów - jest to jedyna roślina, której nie miałam, nie mam i nie będę miała. Nawet jak od kogoś dostaję, to "idzie dalej".
Mam uraz. Cis jest rośliną narkotyczną i jednocześnie śmiertelną (nawet w niewielkiej ilości) dla koni. Znałam co najmniej 7 koni, które zginęły przez cis. Swoich koni już pewnie mieć nie będę (choć życie lubi robić niespodzianki), ale koło mnie znajomi przejeżdżają konno i jak ogarnę teren na tyle, aby można ich wpuścić, może będzie u mnie "koński parking".

Kozy nie polecam do ogrodu. Chyba, że na obroży i łańcuchu. KAŻDE ogrodzenie dla nich jest do przejścia. Miałam kozy. Albo one, albo ogród. Za to kurki są fajne. Tak 3-5 kurek + kogut (jako budzik) i jajek się nie przerabia. Oczywiście piszę o nioskach, a nie o "wynalazkach" - bo niektóre noszą max 35 jaj na rok.

Ostatnio (przez przypadek) odkryłam coś pomiędzy - "nieśny wynalazek" czyli gołoszyjki. Niesie się nieźle i śmieszne jest do bólu - takie sępy.

I mają śmieszne "oczyska":

To kilkudniowe, zdjęcia z dziś.

U mnie sprawdziły się jeszcze gęsi, jako "narzędzie kosząco - nawożące miejsca zielone".

Sympatyczny ten "sępik".
O kozie myślę pod kątem mleka. No, ale pożyjemy, zobaczymy.
Nad gąskami i kaczkami też się zastanawiam.
Może w tym roku się uda zrealizować plany

O jejciu, sępik słodki Kaczki biegusy do walki ze ślimakami koniecznie
Te kurki to by się przydały naprawdę, jaj u nas idzie dużo, a gdybyśmy jednak nie przerabiali, to zawsze by się można z sąsiadami na nieudane warzywa powymieniać No, ale na działkach to mało realne.
Muszę zrobić rozeznanie, bo w zaprzyjaźnionej instytucji, mającej zwierzęta różniste, sprzedawali kiedyś nabiał, może nadal mają