Forum Ogrodnicze Oaza

Kochani, dziękuję serdecznie za 100 stron poprzedniego wątku! Do kwietnia tego roku stron było zaledwie... 14 , zatem należą się Wam szczególne słowa podzięki za mega przyspieszenie! Przy tej okazji napiszę raz jeszcze, jak ważne jest dla mnie Wasze codzienne towarzystwo, fakt, jak życzliwie zostałam tu przez Was przyjęta - czuję się na Oazie wręcz wyśmienicie. To Wasza zasługa - dzięki!

Zaczęła się ulubiona przeze mnie pora roku... czas, w którym trawy, hortensje i wrzosy zaczynają niepodzielnie rządzić w ogrodzie, a kolory nabierają jeszcze większych rumieńców, a całość wspaniałej dojrzałości.

Mam jeszcze w tym roku w planach dużą rewolucję - przebudowujemy taras, zdejmując z niego niepraktyczną w utrzymaniu i użytkowaniu kostkę.
To jak finalnie będzie wyglądał, okaże się zapewne we wrześniu Mam upatrzone nowe meble tarasowe, żagiel przeciwsłoneczny lub samodzielną konstrukcję z zasłonami i górnym płóciennym zacienieniem, inny design donic tarasowych, nieco dekoracji. Nie jestem pewna, czy wszystko uda się zrobić w tym roku - może w połowie zjedzą nas koszty i reszta będzie musiała poczekać. Tak czy inaczej, mam nadzieję, że to, co planujemy, przypadnie Wam do gustu i ocenicie zmiany in plus.

Zmienia się także nieco moje spojrzenie na róże... ale może o tym nieco ciszej

Jako krótką historię naszego ogrodu, przedstawię niedawno napisany przeze mnie tekst:

Moje pierwsze doświadczenia w obcowaniu z przyrodą zaczęły się we wczesnym dzieciństwie. Miałam to szczęście urodzić się w domu z ogrodem, w którym prym jedyny i absolutny wiodła babcia, a jej ukochanymi roślinami, wręcz podziwianymi przez przechodniów, były róże. Czasami miewam piękny sen, że wszystkie róże z babcinego ogrodu nagle znajduję w swoim obecnym... to błogie marzenie, które często pojawia się w moich wspomnieniach.
Będąc małą dziewczynką, czy później nastolatką, ogród mnie szczególnie nie pociągał, chociaż naprawdę doceniałam jego piękno.

Przebywając na wakacjach u drugiej babci na wsi, miałam do czynienia z innego rodzaju przyrodą, tą naturalną, mniej ujarzmioną, z lasami pełnymi grzybów i jeżyn, z sielskimi krajobrazami, uprawnymi polami, zbiorami plonów, domowym inwentarzem. To wszystko ukształtowało mnie jako człowieka. Uwolniło we mnie poczucie wartości interakcji z naturą i ugruntowało w przekonaniu, że kiedyś muszę mieć własny kawałek ziemi.

A zatem stało się! Od siedmiu lat zajmuję się tym, co kocham przeogromnie. Najpierw mój towarzysz życia wynalazł urokliwą działkę: las brzozowy - położony w dodatku w bliskim sąsiedztwie ziemi moich dziadków. Nie zastanawialiśmy się ani sekundy. 13 maja 2006r. zakup. We wrześniu tego samego roku ruszyła budowa domu, a we wrześniu następnego roku powstały pierwsze zarysy rabat i nasadzenia. Nasz ogród uprawiamy oboje w podwarszawskiej wsi. Ogród liczy sobie 1300 m2, a położony jest wśród naturalnej otuliny z brzóz. Staramy się tworzyć ogród naturalny, mający ramy iglasto-liściaste, uzupełniany przez krzewy róż, hortensji, traw, różaneczników i wrzosów.

Ostatnio moją fascynacją stają się byliny, które coraz częściej uzupełniają nasadzenia wyraziste i formalne, nadając im oddech, zwiewność, lekkość odbioru. Sądzę, że dalsze rearanżacje - które zresztą mają miejsce co roku - będą szły właśnie w tym kierunku, czyli uzyskania równowagi między tym, co konkretne w pokroju i kolorze, a tym co nieuchwytne, delikatne, subtelne.

Podsumowując krótko, muszę po stokroć podkreślić, że ogród daje mi ogromną siłę i energię do walki z codziennością; jest odskocznią od wszelkich stresów i pogoni za dobrami doczesnymi nowoczesnego świata, jest lekiem na smutki, dopełnieniem szczęśliwych chwil, nieustającą inspiracją i lekcją ogrodniczej pokory.

Aguniu z wielką przyjemnością przeczytałam wstęp, wspaniale to wszystko napisałaś, pod końcówką i ja mogłabym sie podpisać
Nawet nie wiesz jak bardzo mi żal, że kostka okazała sie niepraktyczna i trudna w utrzymaniu, tak bardzo mi się podoba i niesamowicie pasuje do Waszego domu. Zawsze mnie zachwycała ...
Ale jestem pewna, że wymyślisz coś równie pięknego a bardziej wygodnego w użyciu...
Zdjęcia z ogrodu jak zawsze bajeczne
Pozdrawiam serdecznie ,miłej niedzieli

Aguś
oj tak, to moja też ulubiona pora roku - ach lato
ogród i widoczki......jej cuuudowne

Ja również melduję się w nowej części . Zdjęcia ogrodu o zachodzie słońca przepiękne
Jesieni nie lubię, choć co roku staram się jakoś ją oswajać jesiennymi kwiatami, ale jak na razie słabo mi to wychodzi

Martusia, jeśli chodzi o jesień to uwielbiam, ale mam konkretne wymagania
Natomiast dojrzałe lato, to moja najbardziej ulubiona pora roku. Bowiem, mimo, że wiosenna świeżość jest tą najbardziej wyczekiwaną, to jednak dojrzałość natury pociąga moje zmysły najbardziej... Stąd też chyba biorą się moje preferencje roślinne.
W poniedziałek przyjeżdżają do mojego ogrodniczego kolejne jeżówki (poza różowymi mają być wszystkie kolory ), a ja obmyślam całkowitą zmianę dużego fragmentu rabaty.
Martuś-shirall, gorące lato - kwintesencja moich oczekiwań... niech tylko nieco częściej nocą popada, bo rośliny wypijają wodę z podlewania błyskawicznie!
Dzięki, że jesteś
Agusia, super, że zajrzałaś! Przyznam ze wstydem, że mam zaległości w Twoim wątku, ale też... zniknął mi ostatnio z oczu... może po prostu nie pisałaś? Muszę koniecznie odwiedzić Twoje kolorowe królestwo.
Aguś, kostka granitowa zostanie na podjeździe i alejkach. Jednak na tarasie - po prostu koszmarnie to wygląda. W fugach zielsko, rozdrobniona przez Sarę kora, rozsiewające się pyłki brzóz, no wszystko po prostu - a wnosi się to do domu, bo nie ma jak sprzątnąć, wymieść. Druga sprawa, ten, co nam ja kładł, spartaczył robotę. Wierzę, że to, co wymyśliliśmy, będzie i piękne i praktyczne w utrzymaniu czystości.
Ogród, Aguś, to dla nas wszystko, absolutna pasja, dlatego też podobnie odczuwamy obcowanie z naturą
Dzięki!
Januszu, bardzo się cieszę, że do mnie zaglądasz! Twoje męskie spojrzenie na pewne zakątki, rodzące się pomysły, poczucie humoru i inne zalety - cenię sobie bardzo!

Aguś i ja szybciutko przybiegłam do nowego wątku Twój ogród zawsze mi się najbardziej podoba jest po prostu piękny ładnie wszystko zaplanowałaś .Ja ostatnio polubiłam trawy i róże oby mnie nie zawiodły po zimie .

Mnie też u Ciebie w ogrodzie Aguniu zabraknąć nie może, może nie piszę zbyt często ale zawsze zaglądam i czytam co nowego słychać u Ciebie. Chociaż właściwie to przegapiłam coś co mnie bardzo interesowało, a mianowicie Twoją pracę (na uczelni) na bardzo fascynujący temat, którego nawet powtórzyć nie umiem

Justynko, trawy nie mają prawa Cię zawieźć, a z różami na pełen trzeba poczekać...
Dziękuję, że zaglądasz pod brzozy!
Iwonko, bardzo mi miło! Przyznaję, że ja do Ciebie zaglądam za rzadko, ale za to za każdym razem z równą ciekawością, zainteresowaniem i przyjemnością
Prace na uczelni... hmm, wypadałoby się za nie zabrać, bo sierpień ucieknie nie wiadomo kiedy - jestem w lesie

Ulubiona Vanille Fraise:

Jestem!

Czyta się jak tematyczną opowieść. Do tego pięknie ilustrowaną.

I ja jestem w nowej czesci.
Coraz bardziej tesknie, we srode rano mam nadzieje zaliczyc juz obchod u siebie.

Przydreptałam i ja, z wielką zadyszką, bo to już i wiek nie ten i takie upały

Witaj Agnieszko w nowym wątku
Tylko zmień link w stopce.

Piękne podsumowanie o sensie ogrodowania .
Przy takiej ilości hortensji i traw nie dziwię się, że to Twoja ulubiona część lata
Agnieszka, która ma sztywniejsze pędy Limelith czy Vanille Fraise? Mam miejsce na jedną z boku tarasu... najpierw myślałam o róży, ale hortensje w ogólnym rozrachunku lepiej prezentują się w ciągu całego lata, tak myślę.

Upalne

Sloneczny, juz upalny dobry Agus Ja dzisiaj musze sie zabrac za odszczurzanie chalupki, nie za bardzo mi sie chce, no ale kiedy jak nie w niedziele

Aguś - pięknie wprowadziłaś nas w drugą część wątku....ale ale ja od razu dopytam o nowe spojrzenie naroże...chyba, że chcesz na razie o tym cicho - sza ?
Miłej niedzieli

Wpisuję się, żeby na bieżąco kibicować tegorocznej rewolucji i podziwiać mój ulubiony ogród, pełen oddechu, wyczucia smaku i przepełniony miłością do roślin- widać to na każdym kroku.
Wybacz, że nie będę się zbytnio odzywać- jakoś formy nie mam.. ale zerkam regularnie

Też jeszcze załapię się na pierwszą stronę.
teraz dopiero doczytałam ,że Twój ogród jest taki młody. Zmyliły mnie te duże drzewa. Hortensje ,jeżówki i zwiewne trawy ,to jest to co uwielbiam . A wszystko to w cieniu brzóz.
Nie udało się z pierwszą stroną.