Forum Ogrodnicze Oaza

Nie wiem jak Ty, ale ja uwielbiam kiedy w niedzielę nic się nie dzieje. Kiedy moge leżeć na kanapie, oglądac telewizję, czytać ksiązki i nikt mi nie zawraca głowy. A jak mam gdzieś wtedy wyjść to jest to dla mnie największa kara.
Ostatnio nie mam za wiele takich niedziel. Może tym razem się uda?

Monisiu-uwielbiam przeglądać Twój wątek tu ciągle coś się dzieje,jest gwarno i towarzysko.Do pisania nie mam weny zle z przyjemnością podczytuję i zaglądam codziennie

Kochani, coś mało elokwentna w ostatnich dniach jestem.. Chandra jakaś.. Minie za chwilę.. Przeczekajmy!

Dario- dzięki za info. Nie posądzałam Beko o taką fuszerkę.. Ciekawe, jak spisze się nasza.. tfutfutfu..
Raz słyszałam o ucieczce gazu z lodówki- jak znajoma rozmrażała zamrażalnik i chciała nieco przyspieszyć, więc postanowiła część lodu skruszyć nożem.. reszta chyba jest jasna

Haneczko, zdjęcie wreszcie przywiozłam, sfotografowałam. Niewiele widać, a też, jak wspomniałam, żadne fajerwerki.. Mówiłam- śmieszniej brzmi, niż wygląda..

Zakusiek nie ma okazji zbliżyć się u nas do ognia, bo kominek zamykany. Natomiast jest ogólnie gapcią- kręci się z zadowolenia i nie zauważa ściany- wpada na nią pyszczkiem.. Mam też nagranie na komórce, jak kręci się w kółko, potyka nagle o swoje nogi, przewraca, po czym szybko wstaje i kręci dalej. Tak, ogień stanowczo nie jest dla niego..

Praktyczne prezenty są fajne.. Pamiętam, jak Tata kiedyś pod choinkę kupił mi wiertarko-wkrętarke, jaka byłam zachwycona! Skręciłam tym sprzętem meble w sypialni Rodziców. Niestety ktoś ją ukradł

Paweł- nawet nie śmiałam posądzać Cię o niecne myśli taaaa..

Dario- bardzo smutne, co opisałaś o szczeniaczku.. To musiał być szok dla znajomych!
Moi znajomi stracili szczeniaczka też w tragicznych okolicznościach. Zostawili pod opieką Rodziców- w ogrodzie było oczko wodne, była zima.. Mały wpadł pod lód

Mój poprzedni piesek często lubił siedzieć na komodą.. Któregoś dnia wróciłam ze szkoły a Tata mi powiedział, że psiak zza komody wyskoczył z jazgotem, schował się pod szafą i od kilku godzin nie wychodzi i nie reaguje na wołanie.. Na szczęście nic mu się nie stało, ale okazało się, że za komodą siedział i gryzł izolację od transformatora- wtedy przegryzł i widocznie prąd go kopnął prosto w pyszczek Trudno wymagać od psiaka instynktu, żeby wiedział, że kabel jest groźny. Od tamtego czasu pilnowałąm, żeby nie mógł wejść za szafki..

Haniu- konwersuj sobie dowoli Ja chwilowo zamilkłam, więc Wy ożywiacie wątek
Zakusiek zupełnie nie interesuje się takimi sprawami, natomiast jest nieuważny sowizdrzał. Zawsze go pilnuję, jak wchodzi na samą górę schodów- żeby kręcąc się za mną nie zleciał przez nieuwagę ze schodów..
Nie interesują go żadne patyczki ani kable.. Ostatnio w ogóle ciągle śpi..

Gosiu- serdecznie tego życzę! Ja niby lubię, jak coś się dzieje, bo taki zupełnie dzień wypełniony leżakowaniem w sumie mnie męczy.. Jednak ostatnio sporo mamy zajęć, więc myśl o jakiejkolwiek aktywności mnie odstrasza.. W sobotę znowu na głowie elektryk, w tygodniu od rana montaż drzwi (kilka dni) a prosto od pilnowania ekipy skok do pracy, do wieczora. W takich chwilach niedziela z nicnierobieniem brzmi jak marzenie!
Mąz wspominał, że może zaprosimy znajomych na sobotni wieczór- żebyś słyszała mój bunt..

Romciu- bardzo to miłe, że zaglądasz Zawsze zapraszam- bardzo się Cieszę mogąc Cię gościć! Jak wnusio- zdrowo rośnie? Pozdrowienia

****
Zaległe zdjęcie..
To jest zdjęcie starego zdjęćia.. a w sumie jego fragmentu. Robiliśmy klasową fotkę, ja kucnęłam z boku. Widać trochę wielkie puchate kapcie w kształcie królika Bugsa, które były najśmieszniejszą częścią stroju- Na palcach była głowa królika z długimi, zwisającymi uszami, taka kapciowa maskota.. Nie wiem, gdzie podział sie papilot


W ramach wspomnień.. to mała Moniśka, 2 urodziny, warszawskie Zoo- pozuję z małpką Kasią.


Miałam wtedy sporą wadę zgryzu- górne ząbki jak u króliczka- długo nie umiałam rozstać się ze smoczkiem i takie były efekty..
W ogóle przeglądałam swoje stare zdjęcia- jaka ja kiedyś byłam szczuplutka! Szkoda, że wtedy, w czasie studiów, spotykałam się z chłopakiem, który ciągle mi mówił, jaka jestem beznadziejna.. Mogłam wtedy, jako młoda 20parolatka, być radosna i szczęśliwa. Postrzegałam się zupełnie inaczej, a teraz zdjęcia mi pokazały, że fajna dziewczyna ze mnie była. Może to głupio i nieskromnie brzmi, ale w tamtym czasie "widziałam" się zupełnie inaczej, niż pokazują to teraz zdjęcia..
Muszę się odchudzić i zrobić sobie kilka fotek, żebym za kilka lat znowu miała co oglądać z przyjemnością

A teraz aktualne- Zakusia komentarz nt aury.. Prawie nie schodzi z kanapy.. Ja z laptopem na kolanach, a psina nie za bardzo chce dzielić się kocem



Z radością myślę o jutrze- piąteczek, jeszcze tylko w sobotę pozbyć się elektryka trzeba w miarę szybko.. i chwila spokoju

hanya wrote:
Ale już niedługo otworzy nowy , 2015 za pasem a i czasu będzie więcej. Monika nie bij - ale na tej focie coś niepodobna jesteś do siebie .
Haniu w hipermarketach budowlanych typu Cas..., Ler..i takie tam ,są parawany do kominków ,bardzo ładne ,często kute, zabezpieczające przed ewentualnym wypadnięciem ,,materiału grzejnego'' z otwartego paleniska. Więc taki parawan może skutecznie uchronić czworonoga przed kontaktem z kominkiem....

Monika, dzień dobry w niewyspany piątek!

Ależ fajny bąbel był z Ciebie! Uwielbiałam takie ażurowe białe podkolanówki
W ogóle te kokardy we włosach, falbanki - to było takie dziewczęce!
Teraz dziewczynki od małego zamieniają się w Atomówki

W piżamie też Ci było do twarzy. Chyba byłaś duszą towarzystwa

Zakusiowy pyszczek uroczy... Głaski od cioci Aguni!

A dla Ciebie szybkiego końca pracy i przyjemnego weekendu!

Witaj Moniś , zdjęcia świetne, poprawiają humor w ten ponury dzień. Super byłaś pędrak Dawaj namiar na tego...chłopaka, co Cię tak dołował, należy mu się Zakuś - gapuś, ale niezwykle uroczy i maskota, pilnować trzeba.
Paweł pisze o osłonach na kominek w LM I Cas. Widziałam, ale nie mogę dobrać, bo kształt wymyśliłam idiotyczny. Otwarty narożnik z łukowatym jednym bokiem . Już próbowałam coś dobrać, ale gucio. Wszyscy są świadkami, że obiecał otworzyć nowy wątek niedługo i '2015 za pasem'.
A gdzie Pawełku pokażesz zabawy z piesami w OGRODZIE? I dekoracje przed wejściem, i światełka na iglaku, i szron na suchych trawach, i ptaki w karmniku, i śnieg na gałęziach, hę???

Prezent od Taty wspaniały, o takich właśnie myślę. Jaka szkoda, że ktoś gwizdnął Za każdym razem myśli się o ofiarodawcy, a to przecież o to chodzi. Kiedyś dostałam od koleżanki (zna moje upodobanie do rodzaju prezentów) taki plastikowy, ikeowski chyba pojemnik na torby foliowe. Panowie byli zdegustowani, a ja się ucieszyłam bardzo. I taki drobiazg mi ją codziennie przypomina. Może mało wzniosłe i romantyczne, ale jednak.
Dobrego dnia, wyrośnięty 'pędraku w koronkowych podkolanówkach'

Monia fajna dziewczyna byłaś jako dzieciak i nastolatka:)
a Zakuś słodziak niemożliwy widac jak mu dobrze w tych kocykach
no nie mów że takiego głupiego faceta miałaś..aż mi żal jego żony o ile ją ma..

Monika-Sz wrote: To nie była Twoja znajoma, tylko mój mąż w Wielkim Tygodniu parę lat temu...

Wiesz... ja też tak mam, że jak patrzę na zdjęcia z przeszłości, to myślę, że całkiem, całkiem byłam ... a wtedy postrzegałam się jako potwornego maszkarona
Co nie zmienia faktu, że to se ne vrati...

D_M wrote:
Przeczytałam 'na tych cyckach'!

To ja już złożę głowę na biurku...

Paweł- bić nie będę.. jeśli szybciutko odpowiesz- dlaczego?

Agnieszko- piątkowe dobry wieczór. Wreszcie weekend- juz nawet wizja elektryka jutro przez kilka godzin tak nie doskwiera z perspektywy piątkowego wieczoru
Też lubię swoje stare zdjęcia- takie ażurowe miałam też rajstopki. Kiedyś mieli przyjść goście i Mama tak się krzątała, szykując wszystko- ja też postanowiłam się przygotować. Złapałam rozgrzane żelazko, żeby rajstopeczki wyprasować.. oczywiście przykleiły się do żelazka, więc ja w nerwach postawiłam stopę żelazka na wełnianym dywanie
Mama się nawet zbytnio nie denerwowała, pamiętam tylko, że miejsce po żelazku miało krótsze włosie i zawsze Mama pilnowała, żeby tak ustawiać dywan, żeby jakiś mebel na tym stał. Była bardzo wyrozumiała dla mnie.

Duszą towarzystwa- chyba nie.. Znasz mnie- ja raczej kameralną osobą jestem i nieśmiałą.

Głaski przekazane- coś Zakusiek nie w formie.. Podsypia ciągle i jedzenie go nie nęci.. Bidula ciągle w domu sam, od jutra może humor odzyska..

Haniu- chcesz namiary- mogę dać Nie był zbyt miłą osobą- no chyba że akurat się starał być- to wtedy do rany przyłóż. Z biegiem czasu jednak coraz mniej chciało mu się starac.. Ech, szkoda gadać. Dobrze, że w porę się wymiksowałam z tego niezdrowego układu.
Czasem, jak sobie przypomnę, to mnie ciarki przechodzą. Na Męża mogę liczyć, wspieramy się- kłócimy oczywiście też, ale z obustronnym zrozumieniem Jak czasem pomyślę, jaką bym miała sielankę, gdyby się inaczej wszystko potoczyło- brrr.. to w sam raz temat na ponury listopad

W pewnym okresie u Rodziców w domu trwał remont, kręciło się trochę ekip i sądzę, że komuś się wkrętarka przydała- zupełnie jak nie ja, trzymałam ją w porządku, w walizeczce, z akumulatorem, ładowarką i wszystkimi końcówkami- było podane na tacy

Wyrośnięty pędraku?

Dario- bardzo lubię oglądać swoje stare zdjęcia. Pamiętam siebie z dzieciństwa i wczesnej młodości jako śmieszną osobę. Mama miała trochę zmartwień, więc ja byłam Jej rozweselaczem. Na pewno nie uwierzysz ale jako dziecko byłam straszną gadułą
Muszę wspomnieć, że rok po zrobieniu tego zdjęcia miałam pierwszą poważną ofertę matrymonialną

Zakusiek bardzo się odnajduje na wszelkich nadających się do wymoszczenia materiałach. Ostatnio nawet nie zauważyłam, że w garderobie kołdra spadła z półki- Zakuś wypatrzył.. Wchodzę do garderoby a psina rozłożona na kołderce

Uroczy były chłopak-nie wiem, czy ma żonę- nie utrzymujemy kontaktu. Zresztą kto by z nim wytrzymał Miała bardzo sympatycznych Rodziców- Mama była uroczą osobą. Jego starszy brat był modelem, boszzzz jaki on był przystojny (brat), on też próbował, ale z czym do ludzi

Gorzatko- serio, Twój Mąż.. Hmm- przekażę koleżance, że popełniła plagiat, a taka byłą z siebie dumna

Patrząc na stare zdjęcia zastanawiam się, co ja wtedy od siebie chciałam, przecież fajnie było.. Nie to, co teraz..

Agnieszko- nie napiszę, że głodnemu chleb na myśli ale faktycznie, chwila odpoczynku chyba jest Tobie potrzebna


********
Jutro przyjeżdza elektryk- wreszcie się może dorobimy włączników w salonie- na razie straszą puszki z kablami.. zresztą jak w całym domu
Może też porobię snopki z traw- nie bardzo mam co snopkować, ale fajnie wyglądają takie powiązane w kucyki, Do tej pory tylko Zebrinusa wiązałam, a że w tym roku mam kilka nowych egzemplarzy, to i snopków trochę porobię.
Oby nie było mroźnej zimy!

Pozdrawiam

Monika-Sz wrote:
Dlaczego mnie bijesz ,tzn.sam się biję... czy jesteś podobna czy nie podobna do siebie wolę teraźniejszy oryginał (najważniejsze to dobrze zakręcić )
Zdjęcia na konkurs wysłałaś...

Paweł- w kręceniu przy udzielaniu odpowiedzi jesteś mistrzem Zrzućmy to na karb niewyraźnego zdjęcia

Zdjęcia na konkurs- może Na pewno będę głosować- za to też dają nagrody, może mi się poszczęści

Fajny awatarek- ale Pluto nie po śniegu tak się ślizga, prawda.. Białe paskudztwo nie jest miło widziane..

*******
Wspominałam coś o elektryku.. i że w międzyczasie może posnopkuję trawy. Taaaaa.. Byłam 3 razy w OBI- Oczywiście nie obyło się bez kucia ścian- jak zobaczyłam gniazdo podwójne jednoczęściowe, to zamarzyło mi się podwójne, ale modułowe.. a do tego muszą być 2 puszki w ścianie, a nie jedna.. Po powrocie do domu w celu obejrzenia zakupów i - że tak dyplomatycznie powiem- burzy mózgów z Mężem.. pojechałam wymienić na te, które mi się podobają a elektryk zabrał się za rozkuwanie 2 gniazdek.. Jak już wróciłam po raz 2 z Obi, to elektryk obwieścił, że zapomniałam kupić włączników schodowych a kupiłam zwykłe- tak więc 3 wycieczka..
Śniadanie w formie obiadu zjadłam o 17.. Na szczęście Mąż się tym zajął.
Żeby nowo obsadzone puszki szybko nadawały się do zamontowania gniazdek postanowiliśmy z elektrykiem przyspieszyć wiązanie najszybciej schnącego gipsu dostępnego w sprzedaży- siedziałam na podłodze i suszarką podgrzewałam ścianę
Elektryk wyszedł od nas po 20
Jak ja się czuję wypoczęta


Pocieszające jest to, że w pozostałych pomieszczeniach zamontujemy z czasem tą samą serię, więc może uda się kupić za pierwszym razem, skoro już wiem, co z czym i do czego..

Pozdrawiam serdecznie, życząc Wszystkim leniwej niedzieli

Czego i Tobie życzymy

Monisiu-wnuki rosną jak na drożdżach Twoje fotki z przeszłości są rozbrajające Tez czasami zaglądam do starych rodzinnych albumów i wtedy nie raz łezka się zakręci.Jak by nie było jestem z ubiegłego wieku

Gosiu- życzenia chętnie przyjmę! Przydadzą się..

Romciu- patrząc na to po dacie urodzenia, to ja też jestem z ubiegłego wieku Ostatnio z kolegą wspominaliśmy picie płynu Lugola po wybuchu w Czarnobylu.. W czasie pierwszych wolnych wyborów X w karcie wyborczej Mamy ja postawiłam- jakby nie patrzeć, kawał historii

Wnuki to chyba największa radość dla Ciebie teraz.. Na pewno tęsknisz za mieszkającymi nieco dalej, ale taki maluszek pojawiający się w rodzinie wnosi ogromne szczęście! Czasem mi trochę szkoda, że moja Mama się tak nie może doczekać..

Też bardzo lubię wracać do starych zdjęć- nie tylko swoich, ale również np Mamy. Mam takie urocze zdjęcie,jak Mama miała 2 czy 3 latka.. Pamiętam, jak po długiej przerwie wróciłam kiedyś do albumu rodzinnego, zerkając na ślubne zdjęcia Rodziców. Patrzę na Tatę z dnia ślubu- wypisz wymaluj Garou Ale Rodzice ubaw mieli wtedy z mojego stwierdzenia.
Jest też fotka Mamy z komunii- pokazałam kiedyś Mężowi a on bez zastanowienia stwierdził, że to ja
Mam uroczą moją fotkę z naburmuszoną miną z przedszkola- z jakiegoś balu.. Spędziłam tam 2 tyg- w taką nerwicę mnie tam wpędzili, żę Rodzice zabrali mnie z przedszkola i miałam nianię do czasu pójścia do zerówki..Nauczyła mnie jeść gruszki w occie- domowej roboty, co sprawiło, że ocet jest moim ulubionym smakiem. W ogóle w occie jem grzyby, śledzie, gruszki, śliwki.. Smaki dzieciństwa

Żeby nie wyszło, że byłam histerycznym dzieckiem- w tym samym przedszkolu koleżanka też wytrzymała 2-3 tyg, ale w innym terminie.. Po kilku miesiąc dyr przedszkola skontaktowała się z Mamą, żebym wracała, bo zwolnili przedszkolankę- "nie miała podejścia do dzieci".. Mama już mnie tam nigdy nie oddała, a ja jeszcze w podstawówce zamykałam oczy, gdy mijałam tamten budynek. Tak samo reagowałam na widok domu, w którym mieszkał mój dentysta

W ramach wspomnień z okresu przedszkolnego, muszę wspomnieć, że sprzedawałam też akumulatory samochodowe Był czas, że nie miałam niani, Mama w pracy, Tata akurat nie mógł się mną zająć (często jeździłam z nim po budowach i urzędach, ale najwidoczniej nie zawsze mogłam..)- zostawiał mnie więc u sąsiada, który handlował akumulatorami. Akumulatory trzymał w garażu za domem- klient podjeżdzał pod bramę, akumulator lądował na małym wózeczku, a do moich zadań należało przyciągnięcie tego wózka do bramy. Boszzzz, jaki ja miałam wtedy ubaw!!


No i patrz- jaka mi dygresja wyszła Myślę..skasować.. czy nie.. Jednak nie- nudy u mnie w ogrodzie, to chociaż pogadam.. Obiecuję, że jutro posnopkuję trawy i wrzucę fotkę- niech chociaż troszkę ogródkowo będzie..

ładnie opowiadasz, "lekkie pióro".... przywołuje nostalgiczne wspomnienia , no i dobrze .......
nie tylko "badylami" człek żyje

Ewogrod wrote:
I tak trzymać...
Monisiu - nie po śniegu prawda... ty wszystko wypatrzysz-masz to ,,sokole oko'' ,
podsuszanie gipsu suszarką to nie dobry pomysł - szybko wyschnie ale może popękać i będziesz musiała jeszcze raz szpachlować.
Miłej niedzieli,mniej budowy a więcej odpoczynku..

Ewuniu- bardzo dziękuję za miłe słowo.. szczególnie za lekkie pióro- w miejsce gadatliwości
Masz rację- nie samymi badylami.. Przecież spotykając się w ogrodach nie możemy się nagadać- o nich, o życiu..

Paweł- nie sokole oko, a uczulenie na białe paskudztwo i wszelkie zimowe sporty
Wiem, że nie powinno się przyspieszać wysychania. To był gips schnący w kilka minut, a ja podgrzewanie najgrubiej położonych fragmentów zaczęłam po ok 20 minutach, żeby im nieco pomóc. Nawet jak pęknie, to pod gniazdkiem, na zewnątrz nic nie widać. Zorientuję się, jak gniazdko zacznie wypadać- bedę się wtedy martwić. Wczoraj to była potrzeba chwili- P nie zgadzał się na kucie ścian, więc to musiała być szybka akcja

*****
Jest słoooooońceeeee Jak świeci! Nie sądziłam, że jeszcze potrafi- po ostatnich tygodniach szarugi.. Ale jest, działa jak trzeba.
Zgodnie z wczorajszą obietnicą- snopkowałam. Nie mam tak ślicznych sznureczków ani wstążek, jak forumowicze- jedynie nieromantyczny biały sznurek- ale porządek w rozwichrzonych kępach wprowadzony








Jest trochę koloru jeszcze, szczególnie azalki od Hani płoną pięknie!




Inne rośliny też się starają..
Macierzanka


Rozpleniusia może i bez ferii barw, za to nieustannie urokliwa


Red Baronik- resztki..




Bergenie po niedawnych przymrozkach są niezaprzeczalną ozdobą. Powinnam wiosną dokupić i posadzić gdzieś na froncie.. Te rosną pod brzoza pendulą w miejscu, gdzie za rok powstanie wrzosowisko bis, a one będą jego bokiem.




Wrzosowisko prim, trzymając się nazewnictwa


Berry Smoothie


Jesienne korale


Z tym, że jesienne to dawno i nieprawda, bo wiosna już idzie




Pozdrawiam gorąco i słonecznie